İYİLİĞİ SAYIYLA SINIRLAMAYIN
Esma binti Ebi Bekir'den:
u2013 Ey Esma! İnfak et. Ama verdiğin sadakanın adedini sayma. Yoksa Allah da sana (sevabını ve nimetini) sayarak verir.
(Buhari, Zekat 210; Nesai, Zekat 62)
* * *
Yapılan iyiliklere sınır koymak, sayı belirlemek, Allah'ın hoşnutluk hallerinden değildir. İyiliğin küçüğüne, büyüğüne bakmadan her türlüsüne, elinden gelen katkıyı yapmak daha doğru olur. 'İyilik limitim doldu, artık veremem' tarzında bir yaklaşım, Allah'ın rahmetine sınır çeker.
Peygamberimiz, bu hadisle, mü'minleri iyilik ve hayır işlemek konusunda hesapçı olmaktan, ağır davranmaktan menetmektedir.
Dinimiz iyilik çeşitlerine bir şekil, bir zaman, bir mekan şartı koymamıştır. Sınırsız ve limitsiz ölçüler belirlemiştir. Maddi boyutlu olmaktan da çıkarmış, manevi boyutlar da getirmiştir.
İnsanın yüzüne gülümsemekten tut da, ona sevindirici bir söz söylemeye kadar maddi yardımların yanısıra manevi yardımları da iyilikten saymıştır.
O halde kişi büyük-küçük, az-çok, maddi-manevi ayırımı yapmadan iyilik kapsamına girebilecek her türlü davranışı fırsat bilmeli, onu işlemekten geri durmamalıdır. Yaptığı iyiliklere de sayı sınırı koymamalıdır. "Bu kadar iyilik yeter" şeklinde olaya yaklaşmamalıdır.
Kişi, iyiliklerini sayarak, sınırlayarak yapmadığı, gönlünü ve niyetini geniş tuttuğu sürece; Allah ona yaptığı iyiliklerine karşılık verirken, sayı ve sınır koymaz. Limit belirlemez. Onun ihlasına, samimiyetine, niyetine ve fedakarlık duygusuna göre, dilediği kadar bol sevap ve mükafat verir.
Anlaşılan o ki: Allah'ın rahmet hazinesi sınırsız ve limitsizdir. Allah yapılan iyiliklere kulun durumuna göre dilediği kadar bollukta ve genişlikte mükafatla karşılık verir. Yeter ki kul, yaptığı iyiliklere sayı sınırı koymasın, limit belirlemesin.
Allah'ın sınırsız rahmetine, kendisi bir çizgi çekmesin.
İnsanın verdiği zekatın eksik olmasını önlemek, ne verdiğini belirlemek için yazması, not alması; iyiliği sayı ile yapmak, hayra limit koymak anlamına gelmez. Bu, görevini eksiksiz, tam yapmanın tedbiridir sadece.
