​İyi ki ahiret var!..

İyilerin en büyük serzenişidir, iyilik taşıyan bir kalbe sahip olmaları. Her zaman iyi olmanın bedelini ihanet edilerek öderler bu dünyada…

Yediği darbelere rağmen, kötülere inat ısrarla ayakta duran ve durmaya gayret eden her dem iyilik üzere kıyamda olan bedenler, iyi ki varsınız…

Kimsesiz kaldığı halde, “Kim var?” diye sorulduğunda, etrafına bakmadan, Allah’tan başkasına bel bağlamadan “Ben varım!” diyebilen sözlerin sahipleri, iyi ki varsınız…

İyilerin azaldığı bu dünyada iyilik ile çarpan yürekler, iyi ki varsınız…

Hiç tanımadığı insanlara yüreğinde iyilik taşıdığı için iyilik yapan yürekler, iyi ki varsınız…

“Bu göl maya tutmaz!” diyenlere inat, kötülük gölüne dönmüş dünyayı iyilik ile mayalamakta ısrar edenler, iyi ki varsınız…

Bu dünyadan vazgeçmek yerine, kötülüğün inadına dünyayı iyileştirmek adına umutla ve inatla direnen ve çabalayan yürekler, iyi ki varsınız…

Gönlünün genişliği ile kuşandığı iyilikle tüm dünyayı kucaklamaya aday olan gönlü güzel insanlar, iyi ki varsınız…

Sadece insanlara değil, dünyada var olan bütün canlılara şefkat ve merhametle yaklaşan ve onların dertleriyle dertlenen hüzünlü kalpler, iyi ki varsınız…

Umut ile korku arasında safını iyilikten yanan tutan, şer diye bilinende gizlenen hayrı bulup çıkaran umut dolu zihinler, iyi ki varsınız…

Başı rahmet olan bu mübarek ayda, Allah’ın rahmetinden hiçbir zaman umut kesmeden, yaptıklarıyla merhamete nail olmayı arzulayan ruhlar, iyi ki varsınız…

Gösterişten uzak, insanlar görsün diye değil, sadece ve sadece Allah bilsin diye eylemlerini rahmet şuuruyla, kulluk bilincinde istikamet üzere icra eden ve tek sığınağı ve beklentisi Allah olan amellerin sahipleri, iyi ki varsınız…

Allah’ın rahmetinden ümit kesmeden, O’nun rızasını kazanmak için ve karşılığını Allah’tan bekleyerek iyilik üzere sebat eden imanlı yürekler, iyi ki varsınız…

Bütün bu iyilerin ve iyiliklerin karşılık bulacağı ahiret, iyi ki var!

İyi ki ahiret var, beni iyi kalmaya zorluyor…

İyi ki ahiret var, beni iyi olmaya zorluyor…

Zulüm her ne kadar iktidarda gibi görünse de, bir gün elbet iyiliğin galip geleceği dünyada, nankörlerden beri olarak, iyilik istikameti üzere yürümekten geri durmayanlar var olduğu müddetçe, bu dünya yaşamaya ve yaşanmaya değerdir. Her ne kadar gündelik hayat telaşında nefsimizle baş başa kaldığımızda, istikametten şaşmaya meyledecek olsak da, Allah’ın rahmetine sığınarak hakikate yönelmekten geri durmamalıyız.

Dünya her geçen gün daha da kötüye gidiyor gibi görünse de ve bir insan olarak içinde bulunduğumuz durumdan kendimizi soyutlamamız pek mümkün olmasa da, çevremizdeki iyi insanların varlığından huzur duyarak bu gidişe ‘Dur!’ demek için gayret üzere olmalıyız.

İnsanın canı, acıyan yanındadır. Hele ki, acı hala taze ise ve kanamaya devam ediyorsa bütün sözler, o durum üzerine olur. Ülkemizde bir deprem ertesi yaşanan olumsuzluklara ve kötülüklere rağmen hala iyi insanların varlığını bilmek iyilik gölünün maya tutacağına en güzel işarettir.

Bir Müslüman olarak bu anlamda umudumu diri tutuyorum. Umudumun diri kalmasını sağlayan en güzel örneklerden biri olan, bir dostumdan bahsetmek ve kendisine teşekkür ederek yazımı noktalamak istiyorum. Rabbim ondan razı olsun.

Adını vermeyeceğim, ancak bu yazıyı okuduğunda o kendini bilecektir. Ki onun da derdi birilerinin onu bilmesinden ziyade, “Allah bilsin, yeter!” diye düşüncesidir. Elhamdülillah, ne mutlu ona. Villada yaşayan bu Dostum, depremin hemen akabinde, evinin bütün odalarını tanıdık, tanımadık depremzedelere açtı. Yeri geldiğinde evinde elli kişiyi ağırladı, ancak bir defa dahi “Of!” deyip de şikâyet ettiğine şahit olmadım. Bilakis, her defasında Allah'a şükretti. Ki, böyle bir fırsatı kendisine verdiği için. Bazen komşuları ona “Niye bu kadar çile çekiyorsun, gönder gitsinler!” dese de, o söylenenlere kulak dahi asmadan, Müslüman ve insan olarak yapması gerekeni yaptı. Ben de kendisine, eşine ve çocuklarına teşekkür ediyorum. İyi varsın dostum. Allah senden razı olsun. O, sahip olduğu dünyalıkların zekâtını misliyle ödedi inşallah.

Peki, bizler, bu sınavdan geçebilecek miyiz? Dönüp kendimize soralım. Zerre kadar iyiliğin de kötülüğün de hesabının sorulacağı ahirete ne kadar hazırız?

Neyse, iyi ki ahiret var!