İşte bayram!
“Arşı taşıyan ve onun çevresinde bulunanlar (melekler) Rablerini hamd ile tesbih ederler. O’na iman ederler ve müminlerin bağışlanmasını dilerler. ‘Ey Rabbimiz! Senin rahmetin ve ilmin her şeyi kuşatmıştır. O halde tövbe eden ve senin yoluna uyanları bağışla ve onları cehennem azabından koru. Ey Rabbimiz! Onları da onların babalarından, eşlerinden ve soylarından iyi olanları da kendilerine vadettiğin Adn cennetlerine koy. Şüphesiz sen mutlak güç sahibisin. Onları kötülüklerden koru. Sen o gün kimi kötülüklerden korursan, ona rahmet etmiş olursun. İşte en büyük kurtuluş budur.” (Mü’min,7-9)
İşte en büyük bayram!
Rabbimiz ahirette yaşamamız muhtemel olan güzelliklerin provasını dünya hayatımızda yaptırıyor. Bir aylık sınamanın sonunda yasakları kaldırıyor. Sevinme, sevindirme imkânı veriyor. Sanki bize ‘Ramazan bilincini ömrünüze taşırsanız ahiretiniz bayram olur’ mesajını veriyor. Şu ayet-i kerimelere bakar mısınız?
“Kitabı sağ tarafından verilen kimse der ki: “Alın kitabımı okuyun; doğrusu ben hesabımla karşılaşacağımı zaten bekliyordum.” Artık o hoşnut olacağı bir hayat içindedir. Meyveleri kolayca devşirilebilir yüce bir cennettedir. Onlara “Geçmiş günlerde yaptıklarınıza karşılık olarak afiyetle yiyin için denir.” (Hakka, 19-24)
İnsan acelecidir; peşin olanı, çabuk geleni sever. Bu sevgisini kontrol edip dünya hayatının ebedi mutluluğu kazanmanın tek fırsatı olduğunun bilinciyle yaşarsa korku ve hüzünden emin olur, bayram eder.
Can bula cânânını
Bayram o bayram ola.
Kul bula sultânını
Bayram o bayram ola.
Merhum Alvarlı Efe’nin dizelere döktü gibi kulun, Rabbinden gelen: “Ey gönlü huzura ermiş kişi! Rabbine dön, sen O’ndan hoşnut O da senden hoşnut bir halde. Haydi, sen de katıl seçkin kullarımın arasına. Haydi, gir cennetime” (Fecr, 27-30) hitabına, müjdesine muhatap olduğu gün bayram günüdür.
“Sana Rabbinden indirilenin hak olduğunu görüp bilen kimse görmeyen gibi olur mu? Bunu ancak akıl sahipleri anlar. Onlar, Allah’a verdikleri sözü yerine getirirler, yeminlerini asla bozmazlar. Onlar Allah‘ın, korunmasını emrettiği bağı koruyan, Rablerine saygıda kusur etmeyen, kötü bir şekilde hesaba çekilmekten korkan kimselerdir. Ve onlar Rablerinin rızasını kazanabilmek için sabreden, namazı dosdoğru kılan, kendilerine rızık olarak verdiklerimizden Allah yolunda gizli açık harcayan, kötülüğü iyilikle savan kimselerdir. İşte ahiret yurdunun mutlu sonu onların olacaktır. O yurt, sonsuz mutluluk diyarı olan Adn cennetleridir ki, hem kendileri girecek oraya, hem de kendileri gibi dürüst ve erdemlice yaşamış olan ataları, eşleri ve çocukları. Ve cennetin her kapısından, akın akın melekler yanlarına gelecek (ve onları şöyle karşılayacaklar:) ‘Dünyada gösterdiğiniz sabrın karşılığı olarak, ebedi huzur, esenlik ve selam olsun size! Bakın ne güzelmiş (dünyadan sonra) ulaştığınız mutlu son!” (Rad, 19-24)
Ahiret hayatına kıyasla dünya hayatı pek kısadır. Ancak ebedi mutluluğu kazanabilmenin tek fırsatıdır aynı zamanda.
Marifet, kurtuluş ve başarı kısa sürede sonsuzluğu kazanmaktır.
Merhamet edip merhamete layık olmaktır.
Sevip sevilmektir.
Yaratanın sevgisini kazanmanın yolu ona kulluk etmek ve kullarını sevmektir. Dünyanın bütün mazlum ve mahzun gönüllerinin de bayram edeceği günlerin özlemiyle
bayramınız mübarek olsun…
