Hikmetli sözler

· Mezardakilerin pişman oldukları şeyler için, dünyadakiler birbirini yiyor.

· İnsanda hayallerin, ideallerin yerini anılar almaya başlamışsa, yaşlılık başlamış demektir.

· Kalp ne ile dolu ise dudaklardan dökülen odur.

· Öyle adamlar gördüm üstünde elbisesi yok, öyle elbiseler gördüm içinde adam yok.

· Para her şeyi yapar diyen adam, para için her şeyi yapan adamdır.

· İstediğiniz bazı şeylere sahip olamamak, mutluluğun bir parçasıdır.

· Küçük şeylere gereğinden çok önem verenler, elinden büyük iş gelmeyenlerdir.

· Birçok insan mutluluğu burnunun üstünde unuttuğu gözlük gibi etrafta arar.

· İnsanların yaptığı sahte paralardan çok, paraların yaptığı sahte insanlar vardır.

· İnsanlar sahip olduklarını küçümser, sahip olmadıklarını önemser.

· Dal rüzgarı affetmiştir ama, kırılmıştır bir kere.

· Söz kalpten çıkarsa kalbe kadar gider, dilden çıkarsa kulak zarının ötesine geçemez.

· Bildiğini bilenin, arkasından gidin. Bildiğini bilmeyeni, uyandırın. Bilmediğini bilene, öğretin. Bilmediğini bilmeyenden, kaçın.

· Gül sunan bir elde daima biraz gül kokusu kalır.

· Esans satandan esans kokusu, zibil karandan da zibil kokusu gelir.

· Zaruret olmadıkça başkalarına iş havale edilmez.

· İnsanlar arasında ihtilaflar zuhur etmesinin sebebi, herkesin dünya menfaatini düşünüp, ona göre hareket etmesidir.

· İtirazdan küfür kokusu gelir. Peki demek ruhun, itiraz etmek nefsin isteğidir.

· İtaat akıldandır. Her akıldan daha üstün akıl vardır.

· Şöhretin insana vereceği şey sıkıntıdır.

· Bir baba evlatlarının iyi geçinmesine çok memnun olur. Allahü teâlâ da kullarının iyi geçinmesine sevinir. O halde herkes ile iyi geçinin.

· İnsan demek aciz demektir. Aczini idrak eden insan, kibir, gurur ve haddini aşmaktan uzak durur.

· Ne kadar seversen sev, bir gün ayrılacaksın.
Ne kadar toplarsan topla, bir gün bırakacaksın.
Ne kadar yaşarsan yaşa, bir gün öleceksin.
Ne yaparsan yap, bir gün hesabını vereceksin. (Hadis melai)

· Geçici lezzetlere, çabuk bitip tükenen dünyalıklara aldanmamalıdır.

· Kulluk; her an Allah’u Teâlâ’ya muhtaç olduğunu bilmek ve Onun Resulüne tam tâbi olmaktır.

· Kur'an-ı Kerim okunan eve bereket ve iyilik gelir. Melekler toplanıp, şeytanlar oradan kaçar.

· Mal biriktirme hırsı olan kimseler, her zaman sıkıntı ve üzüntü içinde olurlar.

· İhlas, dünya faydalarını düşünmeyip ibadetlerini yalnız Allah’u Teâlâ’nın rızası için yapmaktır.

· Dua, müminin silahıdır ve dinin direğidir. Göklerin ve yerin nurudur.

· Allah-u Teâlâ günahları gördüğü halde örter. İnsanlar ise, görmediği halde söyler.

· En büyük sermaye, Allah’u Teâlâ’ya güvenip, insanlardan bir şey beklememektir.

· Kim gülerek günah işlerse, ağlayarak Cehenneme gider.

· Adalet, halkın dirliği ve düzeni; idarecilerin ise, süsü ve güzelliğidir.

· Müminde, ihlas ve pişmanlık bulunursa, Allah’u Teâlâ onun bütün günahlarını affeder.

· Eshab-ı Kiram, sohbet (peygambere arkadaşlık) ile nihayetsiz kemâlâta vasıl oldular. İyilerle arkadaşlığı önemseyelim.

· Elem ve üzüntü, ayrılık ve musibet, mademki Allah’u Teâlâ’nın irade ve takdiri iledir. O halde Ondan gelen her şeye razı olmak lazımdır.

· Ahireti verip dünyayı almak, yani Haktan halka yüz çevirmek akılsızlıktır.

· İnsanlar arasında bulun, fakat kimseye yük olma!

· Akıllı kimse, korktuğu başına gelmeden önce, onun çaresine bakandır.

· Lüzumsuz şeylerin peşinden koşan, lüzumlu şeyleri kaçırır.

· Günlerin hayırlısı Cuma, ayların hayırlısı Ramazan, amellerin hayırlısı da vaktinde kılınan namazdır.

· Tedbirini aldıktan sonra, Allah’u Teâlâ’nın takdirine bağlanan, tevekkül sahibidir.

· Anaya-babaya itaat etmek, büyük günahlara kefarettir.

· Bir kimse, cahil iken varlıklı olduğu halde, âlim olunca muhtaç hâle düşebilir. Eğer rızk akla ve ilme göre verilseydi, hayvanlar cehaletleri sebebiyle helak olurlardı. (Anonim)