Herkesin Mushafı kendi boynuna
Her birimiz kendimize seçtiğimiz referanslarımızdan, bilgi kaynaklarımızdan bir hayat beğeniyor ve yaşıyoruz. Ya da beğendiğimiz bir hayata uygun bir kitap, bir anlatı, bir düşünen, söz sahibi olan bulup beğendiğimiz yaşamı onaylattırarak vicdanımızı rahatlatıyoruz.
Kimilerimiz de evrensel bilgi kaynaklarını istediğimiz, tam da istediğimiz gibi yorumlayarak, kaynağı gerçek amacından saptırarak, adeta kendimiz yazmış gibi yaparak o kaynağın kendi mesajıyla hak ettiği ününden yararlanma yolunu seçiyoruz.
Kuran evrensel "ününden" en çok yararlanılan bir kitap. Kutsalın "markası" gibi adeta. Onun aslında muhtevasından ve o muhtevayı taşıyan üslubundan hak ettiği şöhreti olumsuz amaçlar için kullanılabiliyor.
Sözgelimi bir masal bulup halkı uyutacak olanlar, bu kitabın bilince uyandıran ayetlerini dipdiri ve üretken olabilecek hayatları mahmurca yaşamaya yönelik yorumlayabiliyor. Ayetlerin anlaşılmak için güncellenmemesi ve tarihi şahsiyetlerin hayat hikayesini anlatan bir metin olarak; güne, çağa söylemsiz eski bir masal gibi sunulması da kahredici. Birilerinin halkı uyuturken yapacakları çok işleri olmalıu2026
Kuran'ın kalbi olan Yasin suresinde "İnsana!" hitaben; bir amaç ve anlam için heyecanla çarpan yaşam dirliğinin anlatılması, fakat surenin çoğunlukla anlaşılmayarak, üstelik genellikle ölüler ardından okunma geleneği buna en iyi(!) örnektir.
Oysa akla ve kalbe seslenen, bilince uyandıranu2026Farkındalık Kitab'ıdır bu!
Ya da destansı, olağanüstü, fantastik anlatılarla, hem de yaşanmış öykülerinden nasıl da yaşanılmaz, nasıl da sadece tarihin bir devrinde yaşanabileceği sanılan fakat asla kimsenin, senin, benim, onun yaşayamayacağı bir efsaneye dönüştürülüyor.
Fakat yaşanan, yaşanacak ta olan bir Kitap'tır bu!
Ki sen de kendi "efsaneni yaşa!"malısın illa yaşayacaksan...
Veya şifrelere, sayısal hesaplarla evren tarihinin, yetmedi geleceğin kronolojisi haline çevriliyor. Rakamlara boğuluyor. Hangi rakam gönül çelebilir? Hangi sayısal denklem ulaştırabilir gerçek ve biricik X'ine insanı?u2026
Oysa insanı sorumluluk bilincine çağıran bir Kitap'tır bu!
Sır verir açıktan açığa!
Tam da önemli önemsiz herhangi bir konuda güven verilmek istendiğinde yemin kitabı olarak kullanılıyor bu Kitap...Adeta kendisinin hiç te güvenilir olmadığını ispat etmek istercesine. Halbuki Kitab'ın ilkelerine özen gösterilse; güvenilir insan ve topluma ulaşmak işten bile değilken.
Kuran'a el basanlar, el basmak yerine kalbini basmayı denemelidir bir de...
Yine kimileri de "Kuran çarpsın ki" sözüyle birbirlerini çarpmaya çalışır. Doğrusu söylemi çok çarpıcı bir metindir. Bir aşk çarpması olan iman; derinden etkilenme ve tam güvendir. Gökten vurgun yemek gibi...Ona inanır ve anlarsan; sen "çarpılırsın". Yoksa Kuran çarpmaz. Ekmek ayrı konu. Ha! Hayati ilkeler kemalat yolunda kullanılmayarak ihmale getirilir insan; sen, ben tarafından, fakat mecburen ikmale de gelirler. Şöyle ki; yaşanmayan her erdem; yaşandığı takdirde hesapsız vereceği olumlu sonuçlar yerine, yaşanmayışından doğan olumsuz sonuçların hesabını ödetmeden bırakmaz öyle insanın yakasını. Her şeyin kendisine yakışan sonucu, ahiri, ahireti illa olur. O vakit o sonuçlar bir şamar gibi hayatın yüzüne iner tabii ki.
İlaç niyetine kullananlar da var. Doktoru, eczacısı da bilir. Halbuki yaşanmasındadır asıl, kalıcı şifası...Reçetesinde; doğruluk, dürüstlük...
Uğur getirir diye muskalara sığdırılır da, barış ve esenliğe uğurlayan ilkeleri sığıntı gibidir koca dünyada...
Mukabele, cüz derken; öz, anlam, yaşam sağlaması yapılmadan hızla okunur. Kem/nice hatimlerle başından sonuna...
Dokunulmaz, kutsal diyerek yükseklere, duvarlara hapsedilen sayfalar çok dokunaklı ayetlere açılır. Kalbe, hayata dokunmak için bekler.
Göbek hizası bilhassa mühimdir. İlkeleri ayaklar altına alınsa da...
En çok ta anlaşılmaz diye rafların en yükseğinden ancak anlaşılmaksızın okunacağı belli zamanlarda indirilen bir kitap olmak vardır kaderinde.
Fakat anlamlı. Yaşanmamış hayatları içinde tutan. Anlayana açılmayı bekleyenu2026
