Hazmı zordur...

Hayatın birinci kuralı şudur ki;

Hayat sizi yaptığınız işler ve başarılarınız ile bir basamak yukarı çıkarınca, aslında sizi yalnızlığa bir adım daha yaklaştırıyor. Bir yandan yükselişe geçerken, diğer yandan yalnızlaşıyorsunuz.
Etrafınızda pervane dönenleri bir müddet sonra yavaş yavaş elemeye başlıyorsunuz.
Ya kendileri gidiyor, ya siz onlardan uzaklaşıyorsunuz.

Çünkü başarının hazmı zordur, sizi seven sevmeyen herkesi size düşman etme gücüne de sahiptir!

Başarı bir yandan sizin değerinizi artırırken, bir yandan da hiç hayal edemeyeceğiniz kadar çok düşman kazandırıyor. Dikkat çeken, fark etmeden düşman çekiyor aslında…

Sizin yaptığınızı yapamayan, o cesur adımı atamayan, atmaya cesaret edemeyen herkes hayata duyduğu öfkeyi size yönlendiriyor. Ben yapamadım, oda yapmasın mantığında!

Ve siz artık o saatten sonra bu kişi yâda kişilerin hedefi haline geliyorsunuz.

Bu hayatın sadece cesurlara torpil geçtiğini ve istemenin başarmanın yarısı olduğunu idrak sorunu yaşayanlar, kendisinin cesaret edemediğini sizin başarmanıza tahammül edemiyorlar.
Sonra ne oluyor, itibar kaybı yaşatma çabası, çamur at izi kalsın mantığı, kazma kürek kuyu kazma telaşı ve işin garibi bu attıkları çamur ne kadar büyükse kendilerini o kadar başarılı sayıyorlar.

Kendine öz güveni olmayan, iki lafı yan yana getiremeyen, torpille bir yerlerin başına hasbel kader getirilen, başkalarının aşına ekmeğine, kariyerine, işine, gücüne mani olmaya teşebbüs eden kişilerin bunu ne amaçla yaptıklarını gerçekten çok merak ediyorum. Bugünden yarına çıkacak garantisi yokken, bu entrika, hırs, oyun, alavere dalavere derdi de neyin nesi?

Kimin kayığı hızlıysa, ona binmenin derdinde olanlar, bu denizler günü gelince emin olun sizi de boğar…

Her türlü haksızlığı yapmayı kendine hak gören, konuşmaya gelince annemin deyimi ile sarı öküzden dem vuran bu insanlar sanırım ölümü hiç düşünmüyor.

Defalarca kez her yazımda bahsettiğim bir Mevlana sözünü yine vurgulamak istiyorum. Ya olduğunuz gibi görünün, ya göründüğünüz gibi olun. Aksi kendinizi kandırmaktan başka bir şey değildir.

İlla sizin nasıl bir karakter olduğunuzu göstermek için aynamı tutalım.

Siz kendinizin nasıl olduğunu hakikaten bilmiyor musunuz?

Kendinin ne işler yaptığı, nasıl karakterde olduğu, çevirdiği dolapların defalarca kez ayağına dolaştığı insanların topluma ders verme çabaları ise inanın beni benden alıyor.

Dışarıdan komik anlamsız görüntülerini ve bir başkasının gücüne dayanan itibarlarının farkına varmamaları, sanki her şeyi hak etmişçesine ahkâm kesmeleri ise gerçekten çok manidar.

Eeee ne yapalım hayatın kanunu, yaşamanın kuralı bu ise biz tüm bunlara da susup, katlanıp yolunuza devam edeceğiz. Görelim Mevla neyler, neylerse güzel eyler.

Çok şükür her şeyi bilen, gören, işiten duyan ve günü gelince kimsenin hakkını da, ahını da yanına bırakmayan Allah var. Saygıyla!

Günün Sözü;

Adımızı ezanla koymuşlar, son bir kez selayla da zikrederler elbet…