Hayırperver millet

KİM bir iyilik getirirse ona bundan daha hayırlı karşılık vardır. Kim bir kötülük getirirse, o kötülükleri işleyenler, ancak yaptıkları kadar ceza görürler. (Kasas Süresi, 84)

“Bir mümin, aç bir mümini doyurursa, Allah da o kimseyi cennet meyveleriyle doyuracaktır. Yine bir mümin, susuz kalan bir mümine bir şeyler içirip susuzluğunu giderirse, Allah kıyamette ona (misk ile mühürlenmiş lezzetli bir içecek olan) ‘Rahîk-ı Mahtûm’dan içirecektir. Yine bir mümin, elbiseye ihtiyacı olan bir mümini giydirirse, Allah da ona cennetin yemyeşil elbiselerinden giydirecektir.” (Tirmizî, Kıyâme, 18)

Daha onlarca ayet ve hadislerle örülmüştür bu milletin inancı. İnancından aldığı bu güzelliği hayatına yansıtan bu aziz millet her dönemde bu güzelliği sergilemiştir.

En son örneğini sosyal medya fenomeninin, Diyarbakır’da çektiği sosyal deneyde gördük. Fenomenin çocuklara, “Param yok, bana yemek alabilir misin?” sorusunun karşılığında aldığı yanıtlar sosyal medyada ilgi odağı olduğu gibi bu milletin neslinde bu güzelliklerin devam ettiğini de ortaya koymuştur. Sosyal deneye katılan gençlerin, yanına gelen kişinin aç olduğunu söyleyince yemek siparişi verdiklerini, daha sonra kendilerine sorulduğunda ise “Birinin ihtiyacı olduğunda cebinde varsa vereceksin. Olmazsa eve götürüp misafir edeceksin” cevabı ise inancımızın güzelliğini sergilemektedir.

Bu olay bana Fatih Sultan Mehmed Han’ın, İstanbul’u fethetmeye hazırlandığı sıralarda halkının durumunu görme maksatlı tebdili kıyafetle yaptığı çarşı ziyareti geldi. Fatih Sultan Mehmed Han sabah erken saatlerde yanına aldığı veziriyle çarşıda esnaf ziyareti yapar. Girdiği ilk dükkândan birkaç şey ister. Dükkân sahibi kendisini tanımamakla beraber, arzu ettiği şeylerden sadece birini hazırlayıp verir. Bunun üzerine Fatih Sultan Mehmed Han diğer istediği şeylerin de hazırlanmasını söyler. Dükkân sahibi; “Efendim ben sabah siftahımı yaptım. Komşum da henüz dükkânını yeni açmıştır. Diğer isteklerinizi de ondan alınız.” der. Fatih Sultan Mehmed Han yan dükkâna girer. İstediklerinden yine biri hazırlanmış ve yan dükkâna gitmesi istenmiştir. O dükkân sahibi de komşusunun bu sabah siftah yapmadığı, diğer alacaklarını da ondan almasını ister. Bu durum böyle devam eder. Alış verişi bitiren sultanın ağzından şu cümle dökülür. “Allah’ım, değil bu milletle İstanbul’u, dünyayı bile fethederim.”

Bu anlayıştı Osmanlı’nın dünyaya hâkim olduğu anlayış. Bu anlayıştı Bizans halkının, Latinler’e borçlu kalmaktansa Osmanlılar tarafından yönetilmeyi tercih etmelerinin sebebi. Bu anlayıştı Bizanslılara “Şehirde Latin külahı görmektense Türk sarığını yeğlerim” sözünü söyleten. Yüzyıldır her türlü sömürü altında olmamıza rağmen içimizden bu inancı ve bu duyguları söküp atamadılar. Dilimizi değiştirdiler olmadı. Dinimizi değiştirmeye kalktılar başaramadılar. Kültürümüzü yok etmeye çalıştılar o da olmadı. Üzerimizde kurdukları tahakküm benliğimizde değişikliğe sebep olamadı. Gençlerimizden hep şikâyet ettik durduk ama en zor zamanlarda bile gençlerimizin canı pahasına bu dini, bu memleketi ve bu davayı nasıl sahiplendiklerini gözlerimizle gördük. Çanakkale’deki kınalı kuzular gençlerdi.

15 Temmuz’da İstanbul boğazında ve yurdun her köşesinde kanını ve canını feda edenler başta gençlerdi. Diyarbakır’da tanımadığı bir kişinin ihtiyaçlı olduğunu zannederek karnını doyuran yine gençlerdi.

Üzerimize bir kâbus gibi çöken batının ve yüzyıldır pençesinden kurtulamadığımız Sevr’in yüzüncü yılında içindeki o güzel inancı kaybetmeyen bu aziz milletimizin yeniden o eski günlerine dönme arifesinde olduğunu görüyorum.

Batının da korktuğu tam da bu işte..

Onun içindir yıllardır bize nefes aldırmak istememeleri.

Onun içindir sınır boylarımızda teröre destek verip teröristleri beslemeleri.

Onun içindir Akdeniz’de kurgulanmak istenen oyunlar ve gemilerimize saldırılar.

Onun içindir dünya gündeminde söz sahibi olan Türkiye’nin hazmedilememesi.

Onun içindir Recep Tayyip Erdoğan gitsin de ne olursa olsun zihniyeti.

Bu zihniyet ve ona çanak tutanlar bu tarihi iyi okuması lazımdır vesselam.