Hayal bu; kurulur da kırılır da

Bir hayalin gerçek olması biraz kırılmasıdır. Yani nasıl desek… Uçuşan kanatların aniden yere, gerçeğe çakılması ve bir süre sonra uçlarından parmakların filizlenmesi gibi. Beklenmedik başkalaşma...

Ne olursa olsun hayal biraz sanal. Hakikat ise ona yaklaşabildiğimiz kadar gerçek...

Kırıldı işte! Gerçekleşti! Bundan böyle hiçbir zaman eskisi kadar uçamayacak. Sürünmeyecek belki. Fakat toprak topuk yürüyecek. Gerçek şartlarla yüzleşecek. Kanatla topuk arası bir uzlaşıyı sağlamaya çalışacak.

Fakat bazen hayallerimiz kırılmaz. Onları tutar biz kırarız. Gerçekleştiğinde yiğitçe duruş sergilemeyerek...

Hayal biraz cahilcedir. Bilinçli toyluk gibidir. Rüzgârlıdır. Şımarıktır. Avazı çıkıncaya kadar zihnimizdeki her tepede bağırır durur.

Gerçekler olgun. Biraz ciddi. Asılabilme ihtimali olan bir surat gibi... Fakat yaşayacaksak bir hayali mecbur olduğumuz. Gönüllü zorunluluklar silsilesi.

Hatırlayın! Şimdi bu olanların olmasını ne çok istiyorduk! Deliler gibi tepiniyor, veliler gibi dua ediyorduk. Ah nasıl da yakalandık kovaladığımıza.

Yalan mı?
Şimdi bütün netliğiyle gerçeklerin talanına uğradık.

Neler oluyor?

Ulaşılmadıkça değerleniyor her şey. Ulaşılınca gayba saklıyor değerini. "Şimdi şuraya koymuştuk nereye kayboldu" oluyor...

Fakat hayır.

Ulaşılmazlığın cazibesi öyle her şeyde sökmez cümlesi damlıyor kafatasımıza... Bir şey kendiliğinden değerliyse ulaşıldığında daha değerlidir. Çünkü değerinin üstüne bizim de kattığımız değer vardır. Nur üstüne nur gibi, değer üstüne değer.

Ki değerlerinin bilincinde olan ruhlar, hem kendilerinin, hem muhataplarının kıymetini muhafaza ederler.

Aslında esaslı bir dostluğa kavuşmak; kıymetlerin çarpışmasıdır. Gecenin zifirisinde yıldızların beşer koldan birbirlerine sarılması ya da…

Bir kıymetli bir kıymetliye tevafuken çarptığında; hasretin karın ağrısının yerini vuslatın sorumlulukları alır. Kalp sabah akşam-gece gündüz bütün vücuda anons yapıp durmuştur sevgisini. Şimdi icraat zamanıdır. Kıymet verme işi zihinden hayata, düşünceden eyleme çıkmalıdır. Gün ışığında boy göstermelidir. Hayal; çok muharrik gibidir fakat nihayetinde sabahtan akşama başta-düşte bağdaş kurar. Hakikat ise kalkar, insan içine çıkar, hareket eder. Edip eyler...
Hakikat; hayalimiz ve hasretimizde ne kadar samimiymişiz, onu yoklama yapar. Ve hakikat; ulaştığımız bütün kıymetlere, kıymetlilere hasrette iken verdiğimiz değeri, vuslatta tattırma günüdür. Ancak böylelikle özlemimiz bir yalan dolan olmaktan azat edilmiş olur.

Şimdi sıra sizdedir.

Bizde de…