hastalık teşhis etme ve ettirme merakı\u2026.
Neyim var hocam? Ölecekmiyim? gibi sorulara sık muhatap olan hekimlerdenim.Bazı hastalarımız ise muayene odasına girdiklerinde makineli tüfekden boşalan mermiler gibi hastalıklarını sıralayarak aldıkları gereksiz teşhislerle sanki övünürleru00adu00ad.Yada kullandıkları ilaçların sayısından ve fiyatından bahsederek onların bile fayda etmediğini ve çaresizliklerine çare ve çözüm olmamızı hatta çok kısa yoldan mucizevi bir şekilde iyileşmelerinde sihirli formüllerimizi talep ederler.
Hastalandığımızda elbette hekimlerimizden yardım istemeliyiz. Verilen tedavilere ve yapılan tavsiyelere uymamız gerekiyor. Çünkü şifayı arayınız diyen Rabbimiz ve hastalandığımızda hekimlere müracaat etmemizi tavsiye eden peygamberimiz var.Aslında hastalanmadan sağlığımızı korumamız farz-ı ayn.İnsan nefsi heva- heves ve merakı bazen aradığı çare ve çözüm yollarını dikenli hale getirebiliyor.
Geçen hafta sizlerle paylaştığım makalemden sonra çok sayıda mail aldım. Çoğu yaşadığı hastalık hikayelerinde aşırı merakın kurbanı.Neyim var?Neden iyileşmiyorum?Bilinmeyen kötü bir hastalık pençesine mi? düştüm gibi sorular.Sağlık sisteminde yapılan onlarca düzenleme ve düzeltmelere rağmen hasta ve hastalık sayısında füze gibi artışın önüne geçilemiyor. Yakın bir gelecekte bu gerçekliliğin anlaşılması ile sanırım daha sağlıklı bir sisteme de kavuşacağız.
Rabbimiz yaratma kudretini o kadar özenle biz insanlar üzerinde göstermiş ki:Hiçbir insanın parmak ucu beyin kıvrımı ve temel yapı taşı olan hücresi diğer bir insanınki ile aynı değil.Bu sebeple aynı gibi gördüğümüz hastalıklarda uyguladığımız tedavilerde farklı sonuçlar verebiliyor.Uyku sorunu yaşayan aynı gibi görünümlü onlarca yüzlerce hastaya verdiğimiz uyku ilacı her hastada farklı bizi çok şaşırtan sonuçlar verebilmekte.Ertesi gün birisi teşekkür ederken bir diğeri mahvolduğunu sabaha kadar uyuyamadığını ifade edebilmekte.Örnekler o kadar fazla ki bazen tedavi için ilaç yazmaya korkar oldum. Yan etkiden arındırılmış onlarca yüzlerce ilacı yazarken bile ciddi stres ve sıkıntı yaşayabiliyoruz.Beni tanıyan hastalarım iyi bilirler.Tedavi protokolünde kullandığım ilaç sayısı ikiyi üçü pek geçmez. Buna rağmen ilaç yan etkisinden hep korkmuşumdur.Çünkü ummadık taş sıklıkla baş yarabiliyor. İlaçlarımız kimyasal rafine maddelerden müteşekkil.İnsan bedeni ise aslı toprak ve doğal.Kansızlık için verilen kan ilacını mide ve bağırsaklar yabacı madde algılaması ile kabul etmezken topraktan mamül meyve sebze yeşillikler veya hayvansal gıdalardan aldığı demiri ise son zerresine kadar kabul ederek kan yapımında bu demiri kullanıyor.
Sağlık ticarileştikçe sağlıklı insanlara hastalık ve tedavi satmak moda haline getiriliyor.Hastalık satma ve hastalık teşhis etme bazı hekimlerimizin özel merakı olabilir. etik kuralları ışığında haddimizi bilmek gerekliliğini göz ardı etmemeliyiz.İlaç endüstrisinin bir piyonu gibi davranma lüksümüz olamaz.Burada da empati yaparak hastalarımızla iletişimimizi samimiyet zemininde vicdan ve ahlak ile sürdürmemiz bizi kurtarır diye düşünüyorum.
Daha çok teşhis daha çok reçete daha çok kar girdabına düşüldüğünde daha çok başarısızlık ve vicdan azabı ile daha çok hiç kazanılır.Hastalarımız sağlık bilinci gelişmemiş yada aşırı merakla fazla gelişmiş olabilir.Her iki durumdaki hastaya aynı ahlakla yaklaşarak doğru sağlık bilinci geliştirmek te bize düşüyor.
Internet ve sosyal medya çok sayıda uçuk kaçık havada uçuşan virütik sağlık bilgisi bulaştırıyor.Fazla merak sağlıkta maraz doğurur. Hastalık bilgileri korunmasız filtre edilmemiş internet sitelerinden alındığında insanın başına sadece bela açar.Hastalık hastası olmasına sebep olur.Dağ fare doğurdu durumuna düşmek istemiyorsak buralardan verilen masum görünümlü bilgilerin tuzağına karşıda korunmamız gerekir. Haddi aşmadan sağlığı ticarileştirme bataklığına düşürmeden empati ve sempati kanallarını sonuna kadar açık tutarak önce zararlı olmama ilkesi ile yolumuzu aydınlatmaya devam edersek bir çok olmazı oldurabiliriz diyorum. Sağlık ve mutuluk dileklerimle
