Hasta yakını olmak
Yıllarca ülkemizin değişik hastanelerinde aktif olarak sahada bankonun doktor yakasında çalışmış bir hekimim . Bir kaç gündür babamın hastalığı nedeni ile bankonun hasta yakını tarafında bulunmaktayım . Yüzleştiğim gerçekliklerle ilgili aktaracaklarım var.
Bankonun bizden yana olan yerinde sağlık hizmeti verdiğim yıllarda çok sayıda hastamıza ve yakınına yardımcı olurken özveri gayretim yüksek olmasına rağmen bugün keşke daha fazlasını yapabilseydim diyebiliyorum.
Hasta ve hasta yakını olmak elbette her bakımdan zor ve zahmetli bir süreç. Algılar olgular kaygılar vs.. Yaşanılan olumsuzluklar ömür törpüsü olup insanın enerjisini tüketebiliyor.
Böyle zamanlarda duygusallık düzeyinin artmasına bağlı psikolojik savrulmalardan korunmakta zorlaşabiliyor. İnsan daha alıngan daha agresif ve birazda depresif olabiliyor.
Bir tarafta bugüne kadar tecrübe ettiğin hastalık bilgileri diğer tarafta yaşadığım süreçte yüzleştiklerim beni hafta boyu savurdukça savurdu.
Aklıma hep doksanlı yıllarda sinir felci olup çalıştığım hastanede takip ettiğim bir meslektaşımın sözleri geldi. " bu dertten kurtulur ve ayağa kalkarsam tüm hastalarıma çok daha farklı davranarak kendimi affettireceğim" demişti.
Teknolojisiz tıp mümkün değil elbette. Ancak babamın başına geldiği gibi, teknolojinin imkanlarının kurbanı olmak gibi bir riskle yüzleşmek durumuda amiyane tabirle insana çok koyuyor.
Kaş yapalım derken çıkarılan gözlere bizzat canlı şahitlik yapmak durumunda olmak , alınan onamlar ile çıkarılan göze sebep olanın yaşadıklarını hissedebilip onu anlayabilmek de zor oluyor.
Değerli dostlar tüm bu savrulmalar yaşanırken daralıp bunalan insanın imdadına eşin dostu duası karışıp dert ve ızdıraplar paylaşılmaya başlayınca genişlik ve ferahlık yönünden bir kapı açılmasa herhalde yaşanılanları insan kaldıramaz.
Arayan soran yardımcı olma gayretinde samimi duruşları ile arkanda kaya gibi bir güç olan tüm aile efradı eş ve dostlarıma, özellikle meslektaşlarıma kalbi teşekkürlerimi sunuyorum.
Zor dostum zorlu bir dönemeçteyiz ve sizlerin samimi desteği ve dostlarımızın duaları ile bu süreci inşallah atlatacağız.
Şu açık bir gerçeklik olarak zaten hafızalarımızda kazılı olmasına rağmen,yine tekraren hatırlatıyorum. Hastalıklar gelmeden sağlığımızın kadrini kıymetini iyi bilelim ve dillerimizde tüyler bitse de tekrarlamaktan ve tekrarlanmasından rahatsız olmayalım.
İyi ki dostlar var ve hiçbir karşılık beklemeden dertlerinle dertleşip ortağın olarak acılarını kaygılarını paylaşıyor. İyi ki ,umut var. Sık sık sararıp solan ufuk daraltıcı bulanıklığı berraklaştırıyor.
Bu günler sıcak ve nemin birlikte üzerimize çullamak istediği halsizlik yorgunluk ve uykusuzluk gibi şikayetlere karşı günlük aldığımız sıvı miktarını artırarak sindirimi zor gıdalardan uzaklaşabilirsen kendimize büyük iyilik etmiş oluruz.
Uyku gıdasını saatinde ve yeteri kadar alarak bağışıklık gücümüzü artırabiliriz. Dert ve muhabbet paylaşacağımız dostlarımızla kuracağımız sağlam ilişkiler ile de yalnızlık duygusu ve buna bağlı stresin altında kalmadan kurtulabiliriz.
İyi ki dostlar var.
İyi ki dua var.
İyi ki ölmeyen insanlıktan kalıntı da olsa kalanlar var.
Rabbim dostsuz bırakmasın. AMİN.
Sağlık ve mutluluk dileklerimle.
