Gece vakti harika bir istek!
Birazdan anlatmak istediğim hadisin çok iyi anlaşılabilmesi için kendinizi bir anlık büyük sahabe Rabia b. Kab yerine koyun...
İmam Müslim bize onun kıssasını yine onun dilinden şöyle anlatmaktadır:
"Rasu00fblullah -sallallahu aleyhi ve sellem- ile birlikte gece kalırdım. Ona abdest suyunu getirir, ihtiyaçlarını karşılardım. Bir gün bana:
- İste, buyurdu.
Ben ona:
- Cennette sana arkadaş olmayı istiyorum, dedim.
Rasu00fblullah -sallallahu aleyhi ve sellem-:
- 'Başka şey iste'buyurdu.
Ben de:
- Sadece onu istiyorum,dedim.
Buyurdu ki:
- O halde çokça secde etmekle, bana yardımcı ol (yani sadece benden istemekle olmaz, onu elde edebilmek için çokça secde etmelisin)."[1]
Siz şunu çok iyi biliyorsunuz ki Resulullah aleyhisselamın duası kabul olunacaktır... O an neden 'dünya ve ahirette mutlu olup firdevste ailemle beraber olayım!' demedi?
Belliki Rabia b. Kab radıyallahu anhu peygamber efendimizi çok seviyordu... Peygambersiz cennetin kendisini mutlu edemeyeceğini düşünüyordu... Peygamber efendimizle birlikte olmak onun için benzeri olmayan bir mutluluktu... Bu mutluluğu neden cennete taşımayaydı ki!
İşte bu sebepten dolayı o gece karanlığında resulullah aleyhisselamdan öyle bir istekte bulundu...
İstek çok güzeldi;
'Cennet ve peygamber efendimizle birliktelik.'
Rabia b.Kab radıyallahu anhunun bu isteğine cevap gecikmedi;
'Başka şey iste!'
Yani senin bu isteğin olmadı!'
Yani senin bu isteğin oldukça büyük bir istekti...!
Yani isteğinin değerini biraz düşür!
Rabia b. Kab radıyallahu anhu isteseydi,
'O zaman ailemle birlikte cennete gireyim derdi.. Ama Rabia b. Kab radıyallahu anhu net bir ifadeyle;
'Benim isteğim budur!' dedi...
Çok riskli bir söz söyledi aslında... Zaten kabul edilmeyecekti...
Bu kararlı ifadeyle sanki şu mesajı verdi;
'Ya resulullah!
Sensiz cennette ben nasıl mutlu olurum ki! Ben seni öylesine çok sevdim ki sensiz mutlu olacağımı düşünemiyorum...
İşte sahabelerin peygamber sevgisi böyleydi... Peygambersiz cenneti rizke atıyorlardı...
Siz olsaydınız ne derdiniz?
