G'ece Ece Vakitlerdir
Kirlenecek kadar vakti yoktu insanın aslında
Göz
açınca gün
Göz
kapayınca gece...
Koşmak
vardı belki çamurda
Etekleri
ıslatmak...
Ve sadece
tüm ıslanmışlıklarla
dokunanları
yıkamak
...
İnsan için
gündüzü çalışma geceyi dinlenme vakti yapan Allah’a hamdolsun. Çalışma üzere
yoğrulan, üreten çalışkan vasfını alır.
Bu vasıf
karıncayı da arıyı da yüceltir. Ki insanoğlunun yücelmesine anlamlı bir ömür
sürmesinde en anlamlı erdemdir.
Çalışmayı
bir geçimlik olarak vasıta kılsak da burada bahsedeceğim çalışmak öncelikle inşa,
yeri geldikçe imar adına olacak bir eylemdir. Gecenin bu inşa da bize sundukları...
İnsanı
harekete geçiren ruhuna yüklenen azim, hırstan soyutlanıp çalışma verimini
üretmeye endeksli yürüttükçe emeğinin tadını alır.
Gecenin
müstesna bir yeri vardır abidzahid ruhlarda. Yaşam kaosundan sıyrılıp gecenin
bir vaktinde rabbine yönelen, bu yönelişi samimiyet dua gözyaşı ile süsleyen
yüce ruhlardır onlar.
Kitapları kâğıdı
kalemi yoldaşı olur geceyle beraber. Toplumun temelinde, iyiliğe dönük fikir
tohumları olur. Atar toprağına sular büyütür. Meyvelerini derer okundukça,
anlattıkları dinlendikçe…
Elimiz ayağımız
dursa da gece vakti, kalbimiz beynimiz durmaz, durmamalıdır. Fiziki çalışmanın
ötesi bu minvaldedir. Düşünürler, üretenler, hayalleri olanlar içindir gece vakti.
Ece vakitleridir ruhun.
Çalışma azmi, zemini
buradan başlar. Kalbimizin ıssız bırakılan bağlarında ki çiçeklerini dermek kendi
cevherlerimizin farkında olmanın, şifrelerini çözüp kendiyle hasbihalin adıdır
gece.
Yıldız
yıldız parlamaya imkân veren, gözleri teni dinlendirirken ruha altından, gümüşten
sütunlar inşa eden vakittir gece.
Rüzgârın nefesi,
ayın çehresi, sessizliğin namesinde konuşur yürek. Dile ayan olan sözcükler
demler. Kışını, yazını, baharını, güzünü tanımlar, fark eder ömrüne vurulan asude
mühürleri.
İstikrarı
anlatır bize gelen her gece
Ve her
gelen gündüz
İbretin
yüzüdür gece. Karanlığın içinden aydınlıklar taratır .Yorgunluğun içinden
dinginliğe yol buldurur. Her zorlukla beraber gelen kolaylığın adıdır gece.
Birkaç saat
uyuyup gecenin kutlu kısmında kalkmak bir namazla açmak, lambalarını ruhun. Bir
kaç sayfa kuran, dua dua yakarış. Unutmamak kulluğu. Tesbihin tanelerindeki sükûnettir
gece.
Film şeridi
gibi gözümüze serilen hayatın yol boyu kenarlarına dikilen çiçekleri gece
ibadetleri.
Düşünce
kuşlarını uçurmak billur gökyüzünde. Zifirî karanlığa süs kılınan yıldızları fark
edip süslemek zihni gecenin şulesinde.
Aydınlık ne
kadar hayat ise gece bir o kadar özgürlük. Oku okuyabildiğin kadar, düşün
düşünebildiğin kadar. tefeekkür et, edebildiğin kadar.
Yaz
yazabildiğin kadar. Yeni fikirlerimin ece vakitleri olmuştur geceler...
Yazdığım şiirlerin.
Ruhu teskin etmenin, beslemenin vakti olmuştur. Sesimin içimde yankı bulduğu,
nakarata tüm azalarımın iştirak ettiği asude zaman gece.
İnsan
suresi 26.ayet’in muhatabı yüreklerimiz rabbin kelamıyla sükun bulur, ’’Gecenin bir
kısmında O’na secde et. Geceleyin uzun bir süre O’nu tesbih de bulun.
Fıtrat
anahtarı ile açmak gerekir geceyi. Onda ki ece vakitlerin ruha sunduğu huzurla
yol almak güneşe. Büyütmek yürekteki engin duyguları. Zihne pencereler açmak...
Gündüzün
verimidir, gündüze katılacak aydınlıktan kesittir gece. Farkında olduğumuz
zaman ki ömrün heba olmadan ince ince işlenmesidir.
Garipçe
ağırla beni ey dünya. Sade...
Ben aciz
bir cüsseyim kaldıramam fazla yükü
Şimdi bin
bir naz ile çekilirken
Uzlet
dolu gece
Kıyılarımdan
iliklerime...
Bir
seccade boyu aydınlıktı
İnşirah
vesilem
Geceyi
dinlenme yapan rabbimize sonsuz hamd…
...