Filistin'den özür dileniyorum

Nuri Pakdil’in “Kalbimin yarısı Mekke’dir, yarısı Medine’dir, üzerinde ince bir tül Kudüs vardır” ; Mehmet Akif İnan’ın “Mescid-i Aksa’yı gördüm düşümde / Götür Müslümana selam diyordu/ Dayanamıyorum bu ayrılığa / Kucaklasın beni İslâm diyordu”; Sezai Karakoç’un ‘Gökyüzünde kurulmuş, yeryüzüne konulmuş şehir’ diye ifade ettiği Kudüs’ün Mekke ve Medine gibi kutlu bir belde olduğunu hatırlatarak giriş yaparken Filistinlilerden özür dileniyorum.

Bu satırlar okunduğunda İsrail işgalcilerinin Mescid-i Aksa ve Gazze’de yaptığı insanlık dışı olayları televizyon haberlerinde kahrolarak seyrediyoruz. İslâm’ın kutsal mekânlar olarak kabul ettiği Mekke, Medine ve Kudüs şehirlerinin kutsallıklarının kendiliğinden bir kutsallık değil ‘el-Kuddüs’(Hayata aktif ve aktüel müdahale eden) olan Allah’ın kelâmının inişi dolayısıyla ‘verilen’ bir kutsallık olduğunun altını çiziyorum.

14 Temmuz 2017 tarihinde Kudüs’te yaşanan bir olayı gerekçe göstererek Mescid-i Aksa’yı üç gün süreyle ibadete kapatıp ardından Müslümanların Mescid-i Aksa’nın kapı girişlerine, metal detektörler konulması dahil, yeni kısıtlamalar getirmeye çalışıldığı günlerde direnen Filistinli Müslümanlarla birlikte olmuştuk. Terörist devlete karşı seccadesine koyduğu alnıyla savaşmak bir halkın dramı olduğu kadar bizim içinde yaman bir imtihandır. Ellerinde ve bellerinde ağır silahlarla donanmış, namaz kılanların arasında dolaşan işgalci İsrail polisi ve askerinin çocuk-yaşlı; kadın-erkek demeden kardeşlerimize alçakça saldırmalarına şahit olunca her adımında atalarımızı rahmetle andığımız Kudüs topraklarına basar basmaz buraya ait olduğumu iliklerime kadar hissetmiştim.

İsrail’in 1967’den bu yana işgal altında tuttuğu, adalet yurdu, inananlar şehri, barış şehri, doğruluk şehri, Allah’ın şehri, orduların rabbinin şehri, mukaddes şehir gibi isimlerle anılan, medeniyetlerden kendisinde parça taşıyan Mescid-i Aksa’nın avlusuna Filistinli kardeşlerimizden destur alarak bir akşam namazında izinle girebilmiş, avlusunda yatsı namazlarımızı eda etmiştik.

Mescid-i Aksa’da Müslümanların ayak bastığı nefes aldığı her yer Yahudiler tarafından dünyada görülmemiş adı konulmamış korkutucu bir zulmü yaşıyor. Mabetleri bombalanan, secdede şehit edilen, bir gece yarısı evleri üzerine yıkılan, çocuklarının yanında hakarete uğrayan anneler, annelerinin gözleri önünde kurşuna dizilen çocuklar, duvar duvar boğulan hapishaneye çevrilen hayatları görünce neye üzüleceğinizi bilemiyor, işgalcilerin kinlerini gözlerinde görüyorsunuz.

Yeryüzünde yaşayan bütün insanlığa kalbini açacak kadar kutsiyete sahip bu şehirle ilgili keyifli bir yazı kaleme alamadığımı itiraf ediyorum. O gün ve olaylar esnasında Filistinli kardeşlerimin mü’min ve mütevekkil tavırlarını görünce güçlü olduğumuzu anlamıştım. Bizim yapmamız gerekenleri onlar canları pahasına yerine getirmekte tereddüt etmiyorlardı.

Meciduddin el Hanbeli’nin “Buranın en güzel yanı bir insanın herhangi bir yerinde oturduğunda orayı en güzel ve en huzurlu yer olarak görmesidir. Bu nedenledir ki; Allah, bu mekâna cemaliyle, Mekke’ye ise celaliyle bakmıştır” sözlerini paylaşmak isterim.

Peygamber efendimizin (s.a.v) ifadesi ile buraya ibadet için yolculuk yapılır. “İbadet için şu üç mescide yolculuk yapılır: Mescid-i Haram, Mescidim (Mescid-i Nebi) ve Mescid-i Aksa.”

O sene turist gibi geldiğimiz topraklarda Türkiye’ye karşı duyulan olağanüstü muhabbet ve güvenin karşısında eridiğimiz söyleyebilirim. Müslüman olarak sorumlu olduğumuz Mescid-i Aksa’nın yükünü Filistinli mazlumların omuzuna yüklemeye hakkımız olmadığına inanıyorum. Ve yazar Ömer Lekesiz’in “ Filistin’de şehit olmak istiyorum” arzusunu samimi ifadeler olarak kabul ederek onunla omuz omuza olacağımız günlerin yakın olmasını düşünüp dua ediyorum.

Yahudileştirme projesine direnen yiğitlerle birlikte kutlu mabede saldıracak kadar gözü dönmüş kural tanımaz terörist devlete karşı yüreğimizdeki imanla cihadımızın güzelliklerle sonuçlanacağından şüphemiz yoktur ve’s-selam.