Elmadağ Anadolu İmam Hatip Lisesi Fen ve Sosyal Bilimler Proje Okulu

Kalbim gül yağmuruyla yıkanırdı kapısından girerken… Nemli merdivenlerinden çıkarken karşılaştığım öğretmenler, olanca resmiyetlerine rağmen içimi ısıtırdı. Edebiyat, Arapça, Fıkıh, Siyer, Biyoloji… Daha o zamandan sevdiğim bütün derslerin şiirdekarşılığı vardı. Tesis edilen devasa disiplin bahçesine bile sızmıştı okulumuzun. Belli bir çizgiyi geçemez, geçip de karşı bahçeye gidemezdik kız arkadaşlarımla. Yarım bir rüya gibi kalsa ve ancak rüyalarımda tamamlansa da imam hatipli olmak bir ayrıcalıktı.

Hayatın garip bir döngüsü, ferdin akıl sır erdiremediği bir işleyişi var. Bugün pek çok kuruma yazar ve şair olarak gidiyor ve ancak imam hatip liselerinin kapısından girerken kalbimin hâlâ o gül yağmuruyla yıkandığını duyumsuyorum.

Ramazan ayının ortalarına doğru Elmadağ Anadolu İmam Hatip Lisesi Fen ve Sosyal Bilimler Proje Okulu Müdürü Yusuf Bilgili Beyefendi’den ince bir davet aldım. Ramazan’ın sıcak günleri olmasına rağmen okula giderken –nedenini sonradan anlayacağım- bir dinginlik, heyecandan uzak bir huzur hâli vardı üzerimde. Sanki uzun zaman uzak kaldığım bir beldeye bir dostu görmeye, onunla kahve içmeye gidiyordum. Ses tonundan son derece sakin bir yapısı olduğunu hissettiğim müdür bey, kurum bahçesinde karşıladı beni. Söyleşi esnasında mihmandarlık yapan edebiyat öğretmeni Canan Eda Erdal hanımın da iştirak ettiği program öncesi sohbette diyanetten kendilerine ciddi bir kitap desteği sağlandığını ve kimi öğrencilerin yarışmalarda güzel başarılara imza attıklarını anlattı. Beklenti çıtası çok yüksek olan müdürümüz okuma konusunda arzu ettikleri çıtaya ulaşamadıklarını ifade ederek kaygılarını da dillendirdi. Öğretmenler kadar ailelere kazandırılması gereken farkındalıklar üzerinde durduk.

Saatler 13.30’u gösterdiğinde konferans salonuna gitmek üzere çıktık odadan. Okulun duvarlarını süsleyen afişler arasından gençlerin “işte gelmiş” sesleri ve mahcup gülüşmeleri ılık bir bahar tazeliğiyle gülümsetti yüzümü. Salona girdiğimde ön sıralarda ortaokullu minik kardeşlerimi görüp, liselilerin yalnızca son üç sıraya yerleştirildiğini fark edince büyük bir şaşkınlık yaşadım. Aslında küçüklerin dikkatini çekip çekemeyeceğime yönelik haklı bir kaygıydı bu. Ancak gerek konuşmam sırasında, gerek öğretmenimizin sorularını cevaplayıp programın son dilimi için gençlerin sorularına geçtiğimizde, gerekse imza esnasında o körpe dimağların ne lirik bir merak taşıdıklarını kalbim titreyerek müşahede ettim. Elif Su, Elif, Eda, Arda, Kübra, Ali, Hüseyin, Semira, Ferdane,Ratibe Elif, Beyza, Eda ve kalbinde yarının şiir bayrağını taşıyan onlarca kardeşim, heyecanlarını avuçlarına alıp da dizildiler gözbebeklerime. Hassasiyetleri, merakları, ilgi ve dikkatleri, kimi zaman ciddi kimi zaman afacan soruları ile günümü güzelleştirdiler. Söyleşiye halk eğitim merkezinden katılan hanımefendiler de vardı. Çocukların her gün okumaya zaman ayıracaklarına söz vermeleri kadar, ablalarımızın okuma alışkanlığının yerleştirilmesi adına sordukları sorular da umudumu artırdı. Programın başından sonuna varlığını hissettiren Teknoloji ve Tasarım öğretmeni Gülçin Kutlu da doğallık ve samimiyetiyle içimi gülümsetenler arasındaydı. Bu arada okul öğrencilerinden Tevfik Ali kompozisyon yarışmalarında kazandığı ödüllerin yanı sıra yazdığı millî şiirlerle, roman çalışması ve yazılım konusunda gösterdiği başarılarla Elmadağ İmam Hatip’in temsili durumundaydı.

İmzadan sonra çiçek ve onurluk takdiminde bulunan Yusuf hocam küçük bir hasbihâl daha gerçekleştirmek için beni odalarına buyur ettiler. Samimiyet güzel. O odada seneler geçse de unutamayacağım bir tablo seyretme imkânına kavuştum. Müdür Yardımcısı Tuğçe Güler Deveci, Edebiyat öğretmenleri Burçin Keser ve Canan Eda Erdal, İngilizce Öğretmenleri Abdulkadir Kaçmaz ve Ayşe Açıkgöz, Biyoloji öğretmeni Ayşen Toprak, Meslek Dersleri öğretmeni Hümeyra Gül, Matematik öğretmeni Duygu Aslan Cengiz sırasıyla yanımıza geldiler. Öğretmenlerimiz odayı bir yıldız silsilesi gibi dolduruyor, hasbihal gittikçe koyulaşıyor ve dakikalar geçtikçe kurumdan ayrılmak benim için çok zor bir hâl alıyordu. Her biri o kadar güzel ve içtendiler… Bu arada İngilizce öğretmenimiz Abdulkadir Kaçmaz’ın da okuma ve yazmaya gönül veren bir kalem sevdalısı olduğunu öğrendim. Kendilerinin bir de roman denemeleri varmış. Döndükten sonra da bu muhabbetin yankı ve yansımaları artarak devam etti. Kıymetli mihmandarım, öğretmenim Eda Erdal’dan gelen ince mesaj akşamımı ışıttı.

Elmadağ İmam Hatip Lisesi eğitimci ve öğrencilerine yolcuğuma kattıkları değer için çok teşekkür ediyorum. Yollarının açık ve aydınlık olmasını diliyorum.

Selam ile.