EĞİTİME AYRILAN PAY ARTMALI
Hanehalkı bütçe araştırmasının 2016 yılı sonuçlarına göre; Türkiye genelinde hanehalklarının tüketim amaçlı yaptığı harcamalar içinde en yüksek payı %25,2 ile konut ve kira harcamaları alırken, ikinci sırayı %19,5 ile gıda ve alkolsüz içecek harcamaları aldı.
Toplam tüketim harcamalarında en düşük payı alan harcama grupları ise %2 ile sağlık ve %2,3 ile eğitim hizmetleri oldu.
Ulaştırma harcamalarının payı %18, alkollü içecekler, sigara ve tütün grubunun payı %4,4, mobilya ve ev eşyalarının payı %6,3; eğlence ve kültür harcamalarının payı %2,8, giyim ve ayakkabı %5,2, haberleşme %3,7, lokanta ve otel harcamalarının payı ise %6,4 olarak gerçekleşti.
Gelire göre sıralı %20'lik gruplar itibarıyla tüketim harcamalarının 2016 yılındaki dağılımına bakıldığında; en düşük gelir grubu olan birinci %20'lik grupta yer alan hanehalkları, konut ve kira harcamalarına %32, gıda ve alkolsüz içecek harcamalarına %28,9, ulaştırma harcamalarına %8,9, mobilya ve ev eşya harcamalarına %5,6, alkollü içecekler, sigara ve tütün harcamalarına %5,2, eğitim hizmetleri harcamalarına %0,6 pay ayırdı.
En yüksek gelir grubu olan beşinci %20'lik grupta yer alan hanehalkları ise, ulaştırma harcamalarına %22,8, konut ve kira harcamalarına %21,7, gıda ve alkolsüz içecek harcamalarına %14,2 ve lokanta ve otel harcamalarına %7,6 pay ayırdı.(Verilerin tamamı TÜİK'in web sitesinde yer alıyor)
Sonuç olarak elimize geçen paranın yarısı gıda ve barınmaya gidiyor.
Ama benim en çok dikkatimi çeken ve içimi acıtan veri; hiç kuşkusuz en düşük gelir grubu olan birinci %20'lik grubun eğitim için %0,6, alkollü içecekler, sigara ve tütün için ise %5,2 harcama yapması oldu.
Örneğin 1.400 lira(asgari ücret) giren bir hanede; 72,8 TL'lik alkollü içecekler, sigara ve tütün harcaması yapılıyorken, 8,4 TL'lik eğitim harcaması yapılıyor.
Sayısal verilere ulaşamadım ama en düşük gelir grubuyla ilgili iki özellik yaygın olarak kabul edilir.
Birincisi hanedeki çocuk sayısının ikiden fazla olması, ikincisi de hanedeki yetişkinlerin eğitim düzeyinin düşük olmasıdır.
Yani bütçeden eğitime ayrılan 8,4 TL'yi de 3'e hatta daha fazlaya bölün.
Çocuklarının eğitimi için böyle cüzi paralar harcayanlar gelin görün ki kötü alışkanlıkları için eğitim harcamalarının 9 katı kadar bütçe ayırabiliyorlar.
Halbuki bu insanların büyük bir bölümü iyi bir eğitim alamadıkları için düşük gelir grubuna dahiller. Eğitim ve refah seviyesindeki doğru orantıyı yine en iyi bu grubun bilmesi gerekiyor.
Kötü alışkanlıkları bırakın demek dile kolay ama bırakamıyorsanız da en azından ayda bir paket sigarayı/ bir şişe içkiyi azaltın. Bir paket sigara ortalama 10 lira. Bu parayla çocuğunuza bir kitap alın.
Bu kadarını bile yapamıyorsanız sağlığınıza zararlı olan bu mamüllere yaptığınız harcamaları düzenli olarak bir kağıda yazıp evinizin görünen bir yerine asın.
