EDEPSİZDEN ÖĞRENDİĞİMİZ\u2026

Süku00fbt-ses arasında sıkışan bir devranu2026 Dilin, kelimenin cazibesine kapılıp kaldığı, kalbinse sus işaretinin güzelliğine ram olmak muradıyla yandığıu2026 Hep'in hiçle, sözün süku00fbtla savaşı; itidalin başını rüzgara kaptırışıu2026

İnsan hatadan mürekkepu2026 Yanılıyor, yeniliyor, bir yaşanmışlığın hülasasında yanıyoru2026 Nedense en çok, keşkelerden ibaret ah kırıntılarını doldururken heybesine, yaşananların uzun vadede karşısına çıkaracağı lütfu tefekkürden aciz kalıyor.

İnsan, acının gürültülü isyanını seyre dalıyoru2026

"Edebi" buyrulmuş, "edepsizden öğrendim." Kendi aralarında oynamakta olan şirin köpek yavrularının yanlarından geçerken "ne güzel bir kardeşlik sergiliyorlar, keşke insanlar da ibret alsau2026" diyen talebesine "Sen bir kemik at da gör aralarındaki kardeşliği" nüktesiyle mukabele eden Mevlana, süku00fbtun hikmetli deryasında dokuduğu sözleri bırakıyor çağlarau2026 Büyüklerimiz, edepsizden devraldıkları edebi ömürleriyle şerh ediyoru2026

Değişir mi bilmem; kalem tecrübesinin getirdiği nokta, insanları ikiye ayırmayı öğretti bana;
Her şeye rağmen mutlu olabilenler

Ve başkalarının mutlulukları üzerinden mutsuz olma yolunu seçenleru2026

En olumsuz durumlar karşısında bile, hikmet devşirebilen azınlığa karşı; zor şartların emeği, alın teri, azmi, vakarıyla bir yerlere gelebilen kimseleri "hırs" ifadesiyle yaftalayan, buna rağmen onların varlıklarından nemalanan, birilerinin omuzlarına basarak yükselmeyi meziyet sayan, enerji hırsızlığı yapan, üretemedikleri gibi ömürlerini üreten insanları tüketmeye vakfeden bir grup var.
Yazık ki birkaç kişiyle sınırlı kalmayan bu insan seli, güçlerini mutsuzluklarına yeni eklentiler yapmak için harcarlaru2026 Başını yalnızlığın omzuna dayayan ruhların kapılarını mütemadiyen tıklar, sessizlikten bile bir kalabalık koparmak için çırpınırlar... Onlara, süku00fbtun kabulleniş değil de içe dönüş olduğunu, en derin mecraların kırılgan kuytularından zambak taşıdığını anlatamazsınız. Çünkü sessizliği sözsüzlük sayarlaru2026

Eşiklerine liyakatli ve latif kelimeler bırakmaya kalkar, kendinizi bir hüznün izahına adarsınız; bu defada sizi, ironik ve platonik bir savaşın içine çekmeye çalışırlaru2026 Karşınıza varlığını hep hissettiğiniz ama uzak durmak istediğiniz o çirkin yüzü çıkarırlar. Çünkü güzellikten sır ç-alsalar bile, kötülüğe odaklıdırlar. Mevla'nın, muhatapları için lütfettiği her şeye haset nazarıyla bakar, sonra da içlerinde olanları isnada kalkışırlar. Her hadiseyi kötü yorumlarlar. Nice güzel hasleti sesli ve yazılı sloganda bırakırken yalanı çok rahat konuşurlaru2026 Yalanın, kendini rüzgara teslim edecek ve zamanla bedenlerini açıkta bırakacak incecik bir tülden ibaret olduğunu unuturlar. Boşturlar, başıboşturlar, bunun için en çok boşluktadırlaru2026 Kendi boşluklarının derin uçurumuna güzellikten beslenen her şeyi çekmeye çalışırlaru2026

Başkalarının mutluluklarından mutsuzluk çıkaranların yokluğu, her şeye rağmen mutlu olmayı bilen insanlar için bir kayıp olmamalıdır.

u2026

Siz, hüzünden muaf olabilmek uğruna öfkeyle kol kola yürür, nefret tohumları ekersiniz yolculuğunuza;

Biz diri tutmak için gönüllerimizi, muhtaç oluruz bir hüznün varlığınau2026

Siz ucuz övgüleri meziyetiniz addeder, tarihe abad olmaz ümitler düşersiniz. Biz, eziliriz en munis ve samimi kelimelerin altındau2026 Her harfin iltifatını Hak'tan gelen bir ikaz addederiz.

Sizin yalan ve riya katığı ahınız göklerden döner; duamız bizim, göğü çevreleru2026

Selam ile.

Nuray Alper