DÜNYANIN EN GÜÇLÜ 100 KADINI
Geçtiğimiz günlerde Forbes Dergisi "Dünyanın En Güçlü 100 Kadını"nın yer aldığı listeyi yayınladı.
Ne yazık ki basında çıkan kadınlarla ilgili haberlerin çoğunun içeriğini şiddet, cinayet, yaralama, tehdit, dayak, fuhuş oluştururken, nadir olarak okuduğumuz böyle haberler bir parça da olsa umut verici oluyor.
Listeye baktığımızda, Türkiye'den yalnızca Güler Sabancı girebilmiş. Sadece bir kişi bile olmasına "hiç yoktan iyidir" diyelim.
Yaş ortalaması 55 olan bu 100 kadının mesleki dağılımları ise şöyle;
21'i iş dünyasında yüksek kademeli yönetimde, 20'si politikada, 19'u teknoloji alanında, 12'si sivil toplum kuruluşlarında hayırsever olarak, 8'i sanat dünyasında(şarkıcı, oyuncu, manken), 8'i medyada, 3'ü moda ve perakende mağazacılıkta, 3'ü finans sektöründe ve birer kişi olmak üzere inşaat ve mühendislik, sağlık hizmetleri, tıp, maden&metal, petrol ve emlak sektöründe faaliyet gösteriyorlar.
Ülke dağılımlarına baktığımızda ise (parantez içindeki sayılar Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı'nın 2010 İnsani Gelişme Endeksine göre 193 ülkenin sıralamadaki yerini gösteriyor) Amerika Birleşik Devletleri'nden 56 (4), Çin'den 9 (89), Brezilya'dan 3 (73), Hindistan'dan 3 (119), Avustralya'dan 2 (2), Kolombiya'dan 2 (79), Nijerya'dan 2 (142), Singapur'dan 2 (27), Birleşik Arap Emirlikleri'nden 2 (32), Arjantin'den 1 (46), Bangladeş'ten 1 (129), Myanmar'dan 1 (132), Şili'den 1 (45), Fransa'dan 1 (14), Almanya'dan 1 (10), Hong Kong'dan 1 (21), Endonezya'dan 1 (108), İtalya'dan 1 (23), Liberya'dan 1 (162), Malavi'den 1 (153), Yeni Zelanda'dan 1 (3), Katar'dan 1 (38), Rusya'dan 1 (65), Suudi Arabistan'dan 1 (55), Güney Kore'den 1 (12), Tayvan'dan 1, Türkiye'den 1 (83), İngiltere(UK)'den 1 (26) kadın listeye girmiş.
Listedeki kadınların özgeçmişleri incelendiğinde, karşımıza şu tablo çıkmaktadır: Az gelişmiş veya gelişmekte olan ülkelerdeki güçlü diye nitelendirilen kadınların ağırlıklı olarak ailevi bağlantıları sayesinde bu listeye girebilmiş olduklarını görmekteyiz. Dolayısıyla, eğer bir ülke ekonomik, sosyal ve hukuksal olarak gelişmiş düzeyde değilse, bu ülkedeki güçlü sayılan kadınların büyük çoğunluğu sıfırdan başlayarak değil, ancak ailesinin mevcut gücü sayesinde bu konuma sahip olabiliyor. Bu da eğitimde ve çalışma hayatında fırsat eşitsizliğinin ne kadar önemli bir sorun olduğunu gösteriyor.
