Dünya dedikleri iki kapılı bir han

Rahmetli Aşık VEYSEL’e ait olan ‘Dünyaya geldiğim anda, yürüdüm aynı zamanda, iki kapılı bir handa. Gidiyorum gündüz gece.’ türküsündeki iki kapılı hanın insanın bu dünyada misafir olduğunu, hayata başlangıcının doğum, bu dünyadan geçip gidişimizin ise ölüm olduğunu bize hatırlatıyor.

Hz Adem ile Havva validemizden yeryüzüne dağılan, bugün sekiz milyarı aşan nüfusuyla dünya denilen bu handa, her gün gidenler ve gelenler oluyor.

İnsan kelime olarak, arapça (ins) kökünden türemiştir ve anlam olarak baktığımızda beşer manasında gelmektedir. İnsan kelimesinin aslını "unutmak" manasındaki nsy'den, insîyân kalıbında, "unutan" manasına geldiğini dilbilimciler ifade etmektedir.

İnsan balıklar gibi yüzmeyi, kuşlar gibi uçmayı arzulamış sonunda bunu başarmış, boyundan büyük gökdelenler inşaa etmiş, ay’a gitmiş bununla da yetinmeyip marsa yolculuk yapmış bir varlıktır. Ama yaşadığımız şu evrende bir türlü, gerek bireysel gerekse toplumsal olarak nefretleri hırsları ve ene’leri yüzünden barış içerisinde kardeşçe yaşamayı başaramayan ve bu gidişle de başaramayacak bir insanoğlu var yeryüzünde.

İnsan akıl, irade, beyan ve kabiliyet ile donatılmış, kendisine, beş duyu organlarından olan göz, kulak, dil, beyin denilen o muhteşem muhakeme etme gücü verilmiş ve yeryüzündeki canlıların en mükemmelidir.

Ancak insanın yaratılış fıtratında akıl, irade ve düşünme, yeteneğine sahip olmasına rağmen, fıtratına baktığımızda zaafları olan ; yalan, dedikodu, tembellik, cimrilik, mutsuzluk, unutkanlık, hased, kibir, gurur, acelecilik, inat, inkar gibi negatif yönleri de barındıran canlı bir varlıktır.

İnsan nefsi veya egosu, kendisini başkalarından üstün görmesine neden olurken, çevresindeki insanları kontrol altına almaya ve onları kendi amaçları doğrultusunda yönlendirmeye çalışır. Yüzyıllardır devam eden bu süreç yüzünden toplumlarda asil insanlar zümresi ve kast sistemleri oluşmuştur.

İnsanın yapısı değişik davranış özellikleri göstermektedir. Bu kişiden kişiye farklı özellikler göstermektedir. Yapı olarak karmaşık çözülmesi zor olan bir bilmecedir insan çözümlenemez, öngörülemez bir varlıktır. Çoğu ünlü düşünürün ve yazarların temel yapı taşını insan oluşturmaktadır. İnsansız bir kitap yazamazlar, insansız bir cümle kuramazlar.

Bugün ülkeler arasında yaşanan savaşların yakılan yıkılan yok edilen şehirlerin ve medeniyetlerin artık son bulmasını istiyoruz. Gazze'de ezilen yok edilen mazlum insanların günahsız, bebeklerin ve çocukların yaşadıkları bu dünyada bitip tükenmeyen tahakküm hırs, kibir, inatlaşma ve üstünlük gibi kavramlar bize insanın, Kuran’ın tabiriyle esfeli safilin olduğunu gösteriyor.

Yüce Allah zilzal suresi 7 ve 8. ayetlerde “Kim zerre miktarı iyilik yaparsa onun karşılığını görür, kim de zerre miktarı kötülük işlerse onun karşılığını görür.” buyurmaktadır.

Kısacası hesabını veremeyeceğimiz işlerden uzak duralım ki, hesap gününde Allah’ın huzuruna yüzümüz ak ve başımız dik bir şekilde çıkalım.