DOSTUM BENİM\u2026

Hassastır insan yüreği; rüzgar alır, karda kalır, yağmura yakalanır, hayat bu ya üşütür hastalanır. Yetmezmiş gibi, sokak lambalarından sararan semalara kadar her şey kendisine küskün sanır. Kapattığı sisli puslu sayfaların üstüne, bir de eşiğinde durduğu kapılar yüzüne kapanır.

Çaresiz, hep zor zamanlarında gittiği mutlak iradenin huzuruna sığınır. Ağlar, anlatır; ağlar, nazlanıru2026 Bir yıldız gibi sönüveren suretlerin vefasızlığından yakınır. Acıdır, acılıdır, bunun için en çok acıtma ihtiyacındadır. Ne tuhaf! Uğruna kudret ve azametini tefekkürden uzaklaştığı insanların ruhuna bıraktığı sızılardan, yine Rahman'ın merhametine sığınır. Ağaçların yaprak dökmesi, kuşların uzaklara göçmesi, güneşin yüzünü griye teslim etmesi kadar tanıdık bir sahnedir bu. Kul olan, hep aynı yangınla sınanır. "Allah kuluna kafi değil mi?" ayetinin büyüklüğüne yaslanmaya çalıştığı halde, yine de Rabbin insan suretinde kendisine göndereceği sesin, sözün yollarına bakar durur. Kul, İnşirah suresinde geçen "her zorluktan sonra bir kolaylık vardır" ayetine muhatap kılınmasına rağmen, her defasında O'ndan gelecek tecellinin insandaki aksine muhtaç olur.

"Allah'tan başkasını dost edinecek olsaydım, Ebu00fb Bekir'i dost edinirdim" sözleriyle tefekküre davet eden Efendimizin, iman davetini tereddütsüz ilk kabul eden bey sahabe Ebu00fb Bekir... Mağara arkadaşı. Efendimizin el açarak kıyamet gününde kendisiyle aynı dereceye reva görülmesi için Rabbine yalvardığı. Sığınağı, dayanağı. Zor zaman arkadaşıu2026 Onların edep ikliminde büyüyüp gelişim gösteren muhabbetlerine hiçbir sahabe erişememiş, Allah Resulüne yakınlığından dolayı Ebu00fb Bekir'e gıpta ederek, zaman zaman da kıskanarak bakmışlardıru2026

En ziyade darlıkta anladığıdır insanın; "Dost Allah'tır" fakat temelinde O'nun rızası bulunan dostluklar da muhkem kale misalince sağlamdır. O dostların, hüzün zamanlarında uzattıkları el daha anlamlıdır. Sığınak hüviyetine bürünen bahar dalıdır. Çünkü araya giren sürenin sureti ne kadar büyük olursa olsun, ne badireler atlatmış, ne çilelerden geçmiş olurlarsa olsunlar muhatabına bir muhabbetin hakikatini yansıtır. Dostun, yokluk ve zorluk zamanlarındaki varlığı ne unutulur ne de unutturulur ve çağdan uzağa düşmüş bir vefanın ayak seslerini duyururu2026

Dostum benim! Aramıza yıllar, yollar girse de Allah için sevdiğim, O'nun için sevildiğimi bildiğim. Anladım ki sen, mananın o pak yüzünü şefkatle saransın. Kızsam da, kırılsam da ve hatta darılsam da canım yandığında yanımda olansınu2026 Söze sinmiş kıymetin değerini bana, hal ile ispatlayansın. Çıktığım sarp yokuşların farkındasın ve farkının farkında olmamı sağlayansın.

Dostum benimu2026 Göğsüme kış ayazında baharı, gece karanlığında sabahı getirenimu2026 İnce bir imtihandı; sarstı. An oldu, kelimelerimden gayrısını bırakmadı. Yakıp geçerken içimi, süku00fbta ram etti benliğimi ama işte sen, elinde bir tas sevgiyle üşüyen yüreğimi ısıtmaya, eksiğimi tamamlamaya geliverdin. Tatlı bir tebessüm kadar güzeldin.

Dostum benim; dünya serüvenindeki servetim, zamandan uzağa hicretim, vefalı muhabbetimu2026

Selam ile.