Dönmeyi Düşünmedik

Milletimizi ve ülkemizi felakete ve işgale sürüklemeye dönük karanlık 15 Temmuz gecesini unutmayacağız. Kahramanlık şarkısını yazıp bestelediğimiz o geceyi unutmayacağız.

Hainler, hafızalarda daima kara bir leke, pis bir ur olarak kalacak. O karanlık geceyi aydınlığa dönüştüren kahramanlar ise şan ve şeref ile kitaplarda, caddelerde, meydanlarda, okullarda ve hafızalarımızda hep diri, hep temiz kalacaktır. Sonsuzluğun sahibine uğurladığımız kutlu yolun yolcularının ardında dua, minnet ve şükran olacaktır.

Malazgirt ile başlayan ve meydanlarda şahlanıp toprağı kanı ile sulayan aziz milletimiz, 15 Temmuz gecesi ve sonrasında meydanlarda yeniden dirilmiştir. Dünyanın gözü önünde gerçekleşen hainliği, milletimizin azmi ve kararlılığı bertaraf etmiştir. Burada, bu mübarek topraklarda asırladır kardeşçe yaşayan insanların huzuru ve hukukuna saldıran şeref yoksunu aciz yaratıklar silinip atılmıştır.

Meydanlar; ecdadımızdan aldığımız emanetin korunduğuna dair vesika oldu. Pervane olduğumuz ışık, aşkımızın adı oldu meydanlar. Meydanlar; zamanımızın feyzine ve dualarımızın kabulüne vesile oldu. Zamanı duaya kurulu her mü'minin en değerli mekanı; dertlerin azaldığı, zaferlerin büyüdüğü ve geleceğin emin ellerde kurulduğu otağ oldu meydanlar. Her akşam vuslata erer gibi sevinçle koştuk meydanlara. Meydanlar doldukça duaya kalkan eller çoğaldı. Yakarışımız daha anlamlı, kardeşliğimiz daha güçlü oldu.

Her meydanda Malazgirt'ten bir ruh vardı. İstanbul'u kuşatan Fatih gibi heyecanlı idi gençlerimiz. Vatan için yollara düşen gençler, o gün bir başkaydı. Meğerse Fatih'in ruhu hala dipdiri imiş. O gece, 15 Temmuz gecesi, dirildik tekrar. Asil ve cesur ruhlar nasıl da korkusuzca atılmışlardı tankların önüne? Can değil, vatandı tek düşünülen. Çünkü eşini, çocuğunu, sevdasını geride bırakıp vatan için kurşunlara siper olanlar vardı meydanlarda.

Meydanlarda iki ruh vardı: biri Allah diyen, diğeri ise büyük şeytana amade FETÖ. Evet, meydanlarda ruhunu şeytana satan meczupların ordusu ile "Galib et, çünkü bu son ordusudur İslam'ın!" diyen Yahya Kemal'in evsafını belirttiği milletin hakiki ordusu vardı. Son kale, son umut Türkiye düşürülmek isteniyordu.
Aziz milletimiz asırlarca mazlumlara umut, mağdurların tek kapısı oldu. İslam'ın bayraktarlığını şerefle yaptı. Sadece İslam değil, her din ve etnik yapıdan millete kucak açtık.

Yaşadığımız bu coğrafyanın her coğrafyadan farklı bir kaderi var. Millet olarak çok acılar çektik, çok bedeller ödedik bu coğrafyayı vatan yapmak için.

Yüz yıl önce Çanakkale'yi geçemediler, Ku00fbt'ül-Amare 'de yenildiler ve acısını çıkartmak için Sykes-Picot 'u gizlice imzaladılar. Olmadı, hiçbir planları tutmadı. Çünkü bu ordu İslam'ın son ordusu idi. Şühedanın izini takip eden bu millet ölüme koşarak gitti.

Bu emperyalist güruh, farklı kılıklarda yüce milletimize saldırmış ama her defasında milletimizin sarsılmaz inancı karşısında bozguna uğramıştır. Bu sefer de FETÖ ismiyle saldırdılar ve yine bozguna uğradılar.

"Mezarlardan bile yükselen bir bahar vardır." diyen Üstat Sezai Karakoç misali şehitlerimizle şeref duyduk. Onların varlığından güç, ölümsüzleşen ruhlarından bizi ebediyen diriltecek ilham aldık. Bizi meydanlarda dirilten de yaralandığımızda sağaltan da şehitlerimizin aziz ruhları oldu. 15 Temmuz gecesinin karanlığı, Başkomutan'ın çağrısı ile aydınlığa dönüştü. Meydanlara çıkan kimsenin gözü geri bakmadı. Şehadete koşar adım gittik. Kimimiz şehit, kimimiz gazi olduk. Şehit olamayanlar ağladı. Millu00ee iradeyi teslim etmeyen milletimiz yine bir destan yazdı. Evet, 15 Temmuz artık kutlu bir destan adı oldu. Bu destanı yediden yetmişe milletimizin fertleri yazdı.

Onlar, Bedr'in aslanlarına komşu oldular. Onlar, şeref kitabını kanlarıyla yazdılar. Onlar, geride göklerde dalgalanan al bayrak, hür bir millet, tek devlet ve tek vatan bıraktılar. Miraslarına sahip çıkacağımıza tarih ve insanlık huzurunda söz veriyoruz. Şahit ol ya Rab!

Milletimiz tarihte hiçbir cepheden dönmeyi düşünmedi. 15 Temmuz gecesi de kimse dönmeyi düşünmedi. Herkes abdestini alıp, helalleşip çıkmıştı evinden. Uzun zamandır sefere çıkmayan bu millet, ne de özlemiş meğerse şehadeti. Makbul eyle ya Rab!