Diyarbakır'da Anneler Çocuklarını İstiyor
Uluslararası Hak İhlalleri İzleme Merkezi'nin -UHİM- davetine iştirak eden heyetle birlikte 12 Haziran 2014 tarihinde Diyarbakır'daydık. Dağa götürülen çocuklarına kavuşmak için eylem yapan anneleri/babaları ziyaret etmek öncelikli hedefti. En tabi ve haklı çağrılarına destek olabilirsek bu kazanç olarak hanemize yazılacaktır düşüncesi ile yola çıkmıştık.
Diyarbakır'a birlikte gittiğimiz ekipte; UHİM Genel Sekreteri Veysel Başar ve UHİM Hukuk Direktörü Avukat Mustafa Demirkan, Yeryüzü Doktorları Derneği'nden Doktor Havva Sula, Yirmidört TV'den Zeynep Türkoğlu, Özgür-Der'in kurucu başkanı Hülya Şekerci, Yazar Mevlüde Uçar, Eğitimci ve Aktivist Aysel Başar, Yazar Demet Tezcan, Eğitimci/Yazar Erol Erdoğan bulunmaktaydı. Diyarbakır'da bulunan Sabah Gazetesi'nden İsa Tatlıcan ise ziyaretlerimizin bir kısmına ekiple birlikteydi.
Günübirlik ziyarette Ak Parti ve BDP İl Başkanlıklarını da ziyarette bulunup konuyu onlarla da paylaştık. Bu konuda ailelerin çocuklarına destek olmaları noktasındaki beklentimizi ilettik. Orada yerleşik bulunan değerli insanlarla da görüş alışverişinde bulunma konuyu onlardan da dinleme imkanımız oldu.
Dağkapı meydanında oturma eyleminde bulunan anne/babaları ziyaretimiz ise yeni ve acı bir deneyim oldu. Yaklaşık 2-2:30 saat kadar kaldığımız meydanda dağa giden/götürülen çocukların anneleri babaları ve kardeşleri ile görüştük. Daha önce eylem yaptıkları Diyarbakır Belediye Binasının önünden aileler uzaklaştırılmış. Hem Belediye hem de BDP yetkilileri ailelerin orada oturmasından rahatsız olmuşlar. Bu rahatsızlıkları aileleri Belediye önünden uzaklaştırmakla da sınırlı değil. Onların şu anda devam eden oturma eylemleri de ayrı bir rahatsızlık konusu. Eylemi bir an evvel bitirmelerini istiyorlar. Buna karşılık ailelerin "çocuklarımızı istiyoruz" taleplerinin hiçbir siyasi amaç taşımadığını ve de kendiliğinden geliştiğini bu doğal taleplerinin karşılık bulmasını özellikle üstüne basa basa söylüyorlar.
Zor bir görüşmeydi. Çocuğunu isteyen başka hiçbir talebi olmayan ana baba yüreğinin karşısında kendi adıma söyleyecek çok fazla bir şey bulamadım. Dualarına hep beraber amin dedik. Yalnız bırakıldıklarını düşünüyor aileler. Bu konuda herkesten destek bekliyorlar. Çocuklarının hayallerinden gelecek beklentilerinden bahsedip onlar "daha çocuk" diyorlar. Sonrasında gözyaşları veya dalıp gidiyorlar. Bunca süredir orada olmalarına rağmen kararlılar.
Tüm aydınlarımıza, ailelere, insanlarımıza çağrım Diyarbakır Dağkapı meydanındaki o küçük çadıra gidin. O aileleri dinleyin. Kesinlikle oturduğunuz yerden karar vermeyin. Hem desteğinize ihtiyaçları var hem de acılarının paylaşılmasına.
