Dertlerimizin arkasındaki?

Hz. Mevlana'nın 740. Vuslat yıldönümünü anıyoruz. Konya'da 10 gün sürecek uluslararası sema törenleri ve etkinliklerini 60 bin kişinin izlemesi bekleniyor. Otellerin dolduğu, törenlerle ilgili tüm biletlerin tükendiği bildiriliyor.

Bugün Mevlana'nın öğretisi, felsefesi, tasavvuf şuuru, bağlamından kopartılarak folklorik bir forma büründürülmeye çalışılıyor.

Mevlana'yla ilgili her kitap çok satıyor.

Tüketim dininin merkezi Amerika'da Mevlana'ya olan ilgi, ülkemiz başta olmak üzere birçok İslam ülkesinden daha büyük.

Hıristiyan çiftler evlenirken veya ölüm törenlerinde bile muhakkak bir Mevlana rubaisi seslendiriliyor.

***

Mevlana'nın 'Şeb-i Arus' dediği ve düğün gecesi anlamına gelen gece vefat ettiği gecedir. Büyük sevgiliyle vuslata erdiği düğün gecesiu2026

Rumi, bu geceyi Rabb'ine, sevgiliye kavuşma gecesi olarak düşündüğü için "düğün gecesi" olarak adlandırmış.

Bugün modern insan için en büyük korku haline gelen ve mutlak gerçek olan ölüm, Mevlana'yı dilinden düşürmeyen kaç kişi için gerçekten bir "düğün gecesi" anlamına geliyor?

Dilde kalan gönle geçmeyen Mevlana sevgisi, hayata değmeyen postmodern, içeriksiz bir 'söz' müdür?

Mevlana "aforizmaları", bir sosyal medya iletisinde veya SMS'te kullandığımız çarpıcı bir retorik midir sadece?

***

Mevlana'nın, gönlüne ayna olan Şems-i Tebrizi sevgisi ile kalbindeki Allah (CC) aşkı tüm benliğini sarmıştır. Bu sevgi, Allah'a olan aşkının ölçüsü, sembolü, bam teli olmuştur.

Modern hayat, Mevlana ile Şems arasındaki gönül bağını anlamlandırabilmemizi neredeyse imkansız kılıyor.

Şems'in diyar-ı terk eylemesi karşısında Mevlana ona şöyle sesleniyor:

"Duydum ki bizi bırakmaya azmediyorsun, etme.

Başka bir yar, başka bir dosta meylediyorsun, etme.

Sen yadeller dünyasında ne arıyorsun yabancı?

Hangi hasta gönüllüyü kastediyorsun, etme.

Çalma bizi, bizden bizi, gitme o ellere doğru.

Çalınmış başkalarına nazar ediyorsun, etme (..)

Şekerliğinin içinde zehir zarar vermez bize,

O zehiri o şekerle sen bir ediyorsun, etme."

***

Bugün reelpolitikin çıkar odaklı tartışmaları, hayhuyları arasında eziliyoruz, inciniyoruz, üzülüyoruz.

Mevlana'nın, bir gün evde üzgün halde gördüğü oğluna verdiği öğüdü tekrarlamakta fayda var.

Kapıda asılı bir kurt postunu üstüne giyen Mevlana'ya oğlu gülümser.

Mevlana da ona şöyle der:

"Evladım, gördün mü, dünya dertleri de işte böyledir.

Kurt, aslında korkutucu bir hayvandır. Ama sen o postun arkasında babanın olduğunu

bildiğin için korkmadın ve güldün. İşte bütün dertlerin arkasında da Rabbinin olduğunu bil ve ona güven..."

***

Bize hayatı çekilmez kıldığını düşündüğümüz dertlerimizin arkasında kim var?