Denizkızı

(Yücel KURAN)

Nasıl doğar bir bebek; günahsız, küçücük, şefkate, merhamete nasıl muhtaç doğarsa bir bebek, ben de öyle doğdum bu dünyaya geldim. Tertemiz çocuk oldum, misket oynadım, saklambaç oynadım. Çikolata yedim, süt içtim, ekmek yedim.

Annem beni de çok sevdi, her anne gibi en çok beni sevdi, benim oğlum yapmaz dedi. Akıllı dedi, çalışkandır dedi benim oğlum. Annem de beni çok sevdi. Babam çalıştı pabuç aldı, top aldı, bisiklet aldı. Kızdı bağırdı, oğlum dedi sarıldı. Babam da sevdi beni. Ben de bir oğuldum. Hangi baba sevmez oğlunu?

Genç oldum, uyuşturucuya bulaştım. Işıklar söndü, ay karardı. Yıldızlar çok uzaklaştı. Sevdiklerim uzaklaştı, sevmediklerim yakınlaştı. Sanki rüyadaydım. Hani rüyasında insan bağırır, bağırır da sesi çıkmaz ya, bağırdım çok bağırdım ama sessiz çığlıklardı benimkisi, duyuramadım. Sonra ölüyorum diye bağırdım. Ama sessiz çığlıktı duyuramadım. Okyanusun ortasına düşmüştüm. Onca kalabalığın arasında yardım edecek, beni kurtaracak birini bulamadım. Çok çırpındım çok su yuttum ama kurtulamadım. Ne öldüm, ne güldüm. Sonra sonra bende sevdim, çok sevdim.

Okyanusun ortasında çaresizce beklerken onca kalabalığın ortasında yalnız beklerken bir denizkızı geldi yanıma. Çok sevdim ben denizkızını. Tuttu elimden, “derdin ne senin?” dedi. Neden yalnızsın? O kalabalığın içinde neden okyanustasın? Konuşmak istedim sesim çıkmadı. Sevdim, sadece sevdim, çok sevdim. Tamam dedi, ben de seni sevdim. Ama neden susuyorsun? Konuştum bağırdım ama sessiz çığlıktı benimkisi duymadı, duyuramadım. Tamam dedi, ben de seni sevdim, gidelim buralardan. Bizi, seni burada rahat bırakmazlar. Gidelim bir yelkenliye binelim, bir adaya gidelim. Korktum, anlayamadım denizkızını ama çok sevdim. Orada kaldık, evlendik ve bir kızımız oldu. Ama ben kurtulamadım uyuşturucudan. Ama denizkızını çok sevdim. Denizkızı, tamam ben de seni sevdim ama artık duramam, kızımızı da alıp gidiyorum dedi. Denizkızı gitme diyemedim. Ama çok sevdim. Ben de sevdim dedi denizkızı ve gitti.

Denizkızı gideli çok uzun zaman oldu. Kendine başka bir yuva kurdu. Ben ise şimdi uyuşturucuyu bıraktım. 18 ay oldu ama denizkızı gitti. Çok sevdim denizkızını. O şimdi çok mutlu. Ben kurtuldum okyanustan çok oldu ama çok geç oldu. Annem gitti, babam gitti, eşim gitti, kızım gitti. Şimdi soruyorum size, daha doğrusu bırak şu uyuşturucuyu, bırak şu maddeyi, sen iradesizsin, nefsine hakim olamıyorsun, istemezsen içmezsin diyenlere. İnsan neye değişir anasını babasını, ne verseler geçersiniz canınızdan. Dünyadaki neye değişir insan sevdiği eşinin bir gülüşünü. Milyar dolarlara verir mi insan kızının saçının bir telini… Başka bir şey bağımlıların derdi. Anlayın artık…