CHP'li yıllar neyi ifade ediyor
Denir ki dilin temizliği kalp temizliğindendir. Bu nedenle kalbi temiz olana temiz denir. Ruha iyi gelen sözler temiz ağızdan çıkıyor. Keşke herkesin dili ve kalbi temiz olabilse...
Düşünce ve fikirlerimiz uyuşmuyor olabilir, hayata bakışımız ve siyasi görüşlerimiz farklı olabilir ancak gerçek tektir. Doğrunun tarafında olan kişi de gerçeği kabul eder. Ne demek istiyorum? Yalan, iftira ve ağzınla kuş tutsan da sürekli bir karşı çıkış, küçük bir hatadan büyük bir kriz çıkartmak doğru değildir. Bizdeki muhalefetin tavrı budur. Bu bir tür hazımsızlık daha kötüsü hasımlıktır. Muhalefetin hasımlık tavrı ülkemizin hayrına değildir.
Biraz açalım…
Türkiye son yirmi yılda verdiği mücadele ile makûs talihini yeniyor. Ekonomiden ticarete, enerjiden sağlığa, sanayiden üretime ve teknolojiden yerli harp sanayine kadar her alanda mesafe kat edip demokraside de büyük mesafeler alıyor. Kırk yıldır süren terör musibeti ortadan kalkıyor. Her şey iyiye giderken muhalefetin milletimizin moralini bozacak şeylerle uğraşması bir tür provokasyondur. HDP’ye destek çıkmak ve PKK’ya ‘iyi çocuklar’ muamelesi provokasyondur.
Ülkemiz bir milli muhalefete ihtiyaç duyuyor.
Bizdeki muhalefet az bilen, az düşünen ancak çok konuşup iş yapmayan bir muhalefettir. Bu yüzden değil mi ki CHP sürekli muhalefettedir.
“Türkiye’deki bütün açları doyuracakmış”
Kim söylüyor bunu?
Kılıçdaroğlu söylüyor. Hem de ciddi ciddi inanmış gibi söylüyorlar! Şahit oluyorsunuz bir iki figüran tutup açız diye konuşturuyorlar. Sonradan aç olduğunu iddia eden kişinin üç milyon değerinde bir otomobili olduğu ortaya çıkıyor. Oynattıkları bir figüranı bile yönetemeyen bu muhalefetin iktidar olunca ülkeyi düşüreceği durumu varın siz düşünün!
Gerçekler saptırılıyor.
CHP yıllarındaki acizliği, ülkemizin ne hallere düştüğünü, açlığı ve yokluğu, fakirliği yaşamamış tıfıllar ve ‘Y’ kuşağı çileli CHP’li yılları bilmezler. Gezi kafalılar, Türkiye’yi Batı kuyruğunda tutmak isteyen yerli görünümlü Batılılar gerçekleri saptırıyor.
CHP başka neyi ifade ediyor?
Açlığı ve yokluğu! Sağ ve sol çatışmalarını, havaya kalkan sol yumrukları, devrim marşlarını ifade ediyor. O dönemler haki parkalı, kızıl tulumlu, yüzleri kızıl maskeli adamlar ellerinde makinalı tüfeklerle fabrikaları basıp işçi sınıfı iktidarının hayalini kuruyorlardı. Troçki'nin "sürekli devrim" hayalini gerçekleştireceklerdi olmadı. Kapitalizm kazandı. Sol ve Devrimciler gidip ‘totaliter’ ve ‘otoriter’ vahşi kapitalizme teslim oldular. Sayıları az da olsa CHP’de kalan son solcular da Kılıçdaroğlu eliyle tasfiye edildiler.
Onların yerini kimler aldı?
Her tarakta bezi olan omurgasız sağcılar aldı. Atatürk’ün ismini bir kez dahi ağzına almayan İstanbul il başkanı -burada bir parantez açalım- PKK yandaşları ve marjinal gruplar aldı. Gerçek Atatürkçü’ler tasfiye edildi. Atatürk’e ‘kefere’ diyenlerin ve PKK’ya güzelleme yapanların CHP’de baş tacı edildiklerinde milletçe şahit oluyoruz.
Başka kimler CHP’ye sığındı?
Erdoğan karşıtları, maneviyatçı görüntü veren maneviyatsızlar, bazı ‘ülkü’süz Ülkücüler ve bir dönem Kızıl elması ‘Nizami âlem’ olduğu sanılanlar gidip CHP’ye teslim oldular. ‘Kızılelmalarını’ CHP’de bulmuşa benziyorlar.
Geçmişte de görüldü ki bu cephede yer alanlar halkı elinden tutar gibi yapıp yarı yolda aç ve susuz bıraktılar. Muhtemel bir CHP iktidarında Türkiye’yi zor günler bekliyor.
