Bu nasıl hostes kıyafeti
THY hosteslerinin değiştirilmesi planlanan kıyafetlerine ilişkin eskizler, gizli bir el tarafından, her nasılsa basına yansıdı. Bunu kimin, niye yaptığı konusu kıyafetlerin tasarımından daha önce tartışılması gerekirken kimsenin dikkatini bile çekmedi. Tabii, ardından toplumun her kesimini içine alan kıyafet tartışması başladı.
Öncelikle, basına sızdırılan kreasyona ilişkin görüşlerimin çok da olumlu olmadığını söylemek isterim. Modacının sözde, Doğu-Batı sentezini buluşturma çabası başarısız olmuş. Birkaç yıldır Osmanlı motiflerinin mobilyadan, mutfak aksesurlarına yansımaları ne kadar estetik çizgiler oluşturmuşsa da bu kıyafetler için aynı şeyleri söylemek mümkün değil.
Zor olan, bu bileşimi giyime yansıtmak mıydı, yoksa hosteslere uygun tasarlanmasında mıydı konusunda mutabık olmak zorunda değiliz. Ancak kabul etmemiz gereken, kıyafetlerin sentezden çok araya sıkışmış, ne olduğu müphem bir görüntüselliğe sahip olmasıdır.
Giyim kültürü az biraz gelişmiş olan, giydiğini kendine yakıştırmayı bilen her kadının bile dudak kıvıracağı bir şekil çıkmış ortaya. Kullanışsız olduğu zaten kaba ve parlak dokumasından belli olan tasarım için "nereye giderken giyilebilir" sualine cevap bulmakta zor doğrusu. Ev oturması desek değil, kına gecesi desek hiç değil, iş kıyafeti desek yine değilu2026
İlk tasarımların basında yer almasından sonra ortaya çıkan tepkiler aslında bunun tek seçenek olmadığı, daha estetize formları olduğunu gösterdi. Bu, aynı zamanda birilerinin ortalığı bulandırmak istediğine işaret etse de, çizimlerin estetik olmadığı gerçeğini değiştirmez.
Tasarımların beğeni alanımızla ilişkisi, modacının bizim mahalleye bakış açısını göstermesi açısından anlamlı. Aslında bir yerde, inanç dünyalarıyla güçlü bağ kurmuş kişilerin estetik ve beğenilenden uzak kişiler olduğuna dair bir bilinçaltının dışavurumu. Para sahibi olsalar da; sanat, moda, müzik gibi kültürel yetkinlik ve derinlik isteyen konularda zaafiyet sahibi görüldüklerinin işareti gibi. Amiyane tabirle; görgüsüz, sonradan görme olduğuna inanılan insanların olası giyim zevklerine bakış açılarını yansıtıyor.
Aslında, modacılar nerede, nasıl büyür, nasıl yetişir, nasıl modacı olur ve kimlere üretim yaparlar konusunda ciddi soru işaretlerim var. Alaca bulaca, saçma sapan, bir başkasında olsa istihzayla karşılanacak tarzda giyinen modacılara ilişkin ciddi ünlemlere sahibim.
Defilelerde sergiledikleri, hiçbir zaman kimsenin kullanmayacakları kıyafetleri tasarlamalarının amaçları sanatın kumaşla buluşması mıdır? Eğer öyleyse, neden bunu alenileştirerek salt sanatçılıkla uğraşıp toplumun giyimleri üzerinde ahkam kesmekten, ambargo uygulamaktan geri durmazlar? İşleri sanatsa sanatla, insanları -süreçte ortaya çıkan/çıkması muhtemel tarza- giydirmekse de kıyafetlerle uğraşmazlar?
Aslında, ilkin modacı kavramının netleştirilmesi, misyonlarının belirlenmesi lazım. Sonra da bu modacı taifesi bizim mahalleye nasıl bakmaktadır, bakış açısından ne gibi pürüzler vardır bunların bilinmesi lazım.
Bizim mahallenin de, kendini herkese kabul ettirme kompleksinden uzak bir giyim tarzı oluşturması lazım. Hadi kurumsal tasarımlardan vazgeçtik, ama en azından, kişisel seçimlerde mahalleye uzak kişilerden yardım alınması yerine, kendi kriterlerini bilecek mahalle tasarımcılarıyla çalışmalı. Yoksa ortaya, işte böyle, ne olduğu belli olmayan şekiller çıkar. Yerlilikten uzak, milli motifler barındırmayan Uzakdoğu esintileri taşıyan acayip tasarımlaru2026
Yaşadığımız bir açıdan, mimaride kısmen dile getirilen yabancılaşma ve eğreti şeklin giyime yansımış halidir. Batıdan uzaklaşmaya çalışılırken bir başka yöne kaymanın, yine kendi olamamanın adı. Köklerimizden beslenmeyen gah Malezya gah İran esintisi taşıyan, bizimle intibak da oluşturmayan arada kalmış, a'rafa düşmüş, düşsel bir konseptin eskiziu2026
