Bu kadar normal olmak normal mi?

Bir anda düğmeye basıldı ve hayat kaldığı yerden devam etmeye başladı. Sanki hiçbir şey olmamış gibi her şey yoluna girmiş gibi. Caddeler, sokaklar, avmler, kafeler derken her yer eski yoğunluğuna kavuştu. Piknik alanları da bayram yeri gibi. Plajlarsa bir Ferdi Tayfur şarkısını terennüm ediyor sanki; “geçen yıl bu zamanlar….” Her şey eskiden nasılsa yine aynı.

Peki kurallar ne alemde? Maske takan görmek pek mümkün değil. Sadece mecburi alanlarda maske hükmünü devam ettiriyor. Bir de yeni bir çöp çeşidimiz oldu. Sokaklar, kıyı, köşe, deniz kenarları maske ve eldivenlerle dolu. Adım başı yerde bir maske görmek mümkün.

Büyük acılarla sınanana kadar devam eder bu normallik. Tekrar çeki düzen verilir mi gönüllü olarak, bu biraz zor. Çünkü normalleşmeyi eskiye dönüş olarak algılayan bir zihniyet var. Tabi ki yine “Bana bir şey olmaz.” cengaverliği hükmünü devam ettiriyor.

Kontrollü normalleşmeyi kontrolsüz bir özgürlük olarak algılamak ümit edelim ki verilere yansımasın. Biraz olsun ders almak gerek yaşananlardan. Yoksa yaşamak da normal olmaktan çıkacak bu gidişle.

Canan Coşar’ın Rengârenk Dünyalar’ı

Mevsimlerin insanlar üzerinde son derece etkili olduğa inanırım. Yaşananlar bir şekilde değişip duran mevsimlerden payını alır. Sonbahar hüzündür, kış içine çekilme, bahar coşku, yaz huzur. Elbette bu kişiden kişiye değişir ama genel bir kanı olanlar da yok değil. Baharın bir coşku olduğu gibi.

Canan Coşar’ın Şiir Vakti Yayınları arasından çıkan kitabı Rengârenk Dünyalar, coşkusunu ve heyecanını bahardan alan bir kitap. En çok da nisandan. Canan’ı Nisan da oradan geliyor.

“Adım Canan’ı Nisan aşk kadınıyım ben. Her bahar âşık olurum. Sevmek ve sevilmek için yaratılmışım. En çok sevdiğim renk mor ve pembe. Arada maviler serpiştiririm, uçsuz bucaksız denizler gibi nefes almak için.

Yeşiller katarım baharın müjdecisi yeni umutlar için.”

Benim adım Canan’ı Nisan sonbahar korkutur beni üşütür sıcaklık ararım sarılacak sığınacak bir liman ararım. Sonbaharda savrulup yok olmaktan korkarım.

Bir kitabı okurken görmek istediğim ilk emare; içtenliktir. Zorlama olmadan, içinden geldiği gibi akan cümleler kendini hemen ele verir. Rengârenk Dünyalar’ı okurken baharın ayak seslerini hissetmek mümkün.

Yaşadığımız hız çağı her şeyi bir anda elde etmek isteyen bir ruh halini içinde besliyor. Canan Coşar’ın metinlerini okurken zihninizin rahatladığını hissedeceksiniz. Kısa metinler ve anlık dokunuşlar hiç bırakmayacak yakanızı.

Kitap için denemeler dense de ben birçok metnin aforizmalar içeren bir derinliği olduğunu gördüm. Aforizma üretmek zordur çünkü az sözle çok ve derin anlamı yakalamanız gerekir. Aforizma çağrışımı yapan birçok metin var kitapta.

Özlemler ve sevdalar kitabı diyebilirim Canan Coşar’ın ilk kitabına. Açıkça, cümleleri eğip bükmeden, içinden geldiği gibi… Hayata dair her şey var bu yazılarda. Öğretmenlik mesleğinin inceliğinden peygamber sevgisine, sabahın müjdesinden sevginin kutsallığına…

Tüm bunları hayat gibi dupduru anlatıyor Coşar.

“Çok özledim, toprağın altındaki annemle babamı özler gibi özledim. Kavuşamayacağımı bildiğim halde özledim. Sana kavuşmak demek annemle babamın karşıma çıkıp biz geldik deyip sarılması demek.”

Şiirsel bir ses de metinlerde sık sık karşımıza çıkıyor. Ahenk kendini cümleler arasında hissettiriyor.

“Cananı kafese koymaya çalışırsan ürkütüp kaçırırsın. Kafesten yeni kurtulmuş cananı özgür bırakırsan o gideceği yönü bulur zaten.

Ey gönül, sen ne söylersen söyle canan bilmez mi sanırsın. Bahar gelmiş, Canan-ı nisan kafeste tutulur mu sanırsın.”

Ve inceden inceye bir dokundurma var hayatın eğreti yanlarına. Her şey güzel olsun diye ve iyi şeyler olsun diye yüreğinin sesiyle konuşuyor Coşar. İçten ve olduğu gibi.

“Paranoya yaptınız herkesi; whatsapp çevrimiçi mi değil mi, mesajlar maviye dönüşüyor mu, yazdığımı okumuş mu okumamış mı arayıp ulaşamıyorum engelli miyim acaba, mesajlar uzun okuyamıyorum hemen siliyorum. Biz böyle mi iletişim kuracağız ihtiyaç duyduklarımızla sevdiklerimizle.”

Rengârenk Dünyalar, hayatın tüm renkleriyle okuyucularını bekliyor. Canan Coşar’a yazı hayatında başarılar diliyorum.

İçinize biraz bahar havası çekmek için buyrun kitaba.