Bismillah
Her topluluğun, her biz’in sadece kendisine has cümleleri vardır. Bütün hayatın dürüldüğü ve son bir tebessümle mühürlenmiş olan güzelim cümleleri.
Bizim hayatımızda silah bırakma emri ve gülü, gülümsemeyi, dalı, kuşu kuşanma emri; güne ve her şeye başlangıç anlamına gelen şu meşhur cümlemizden ileri gelir.
Bismi'llah ir rahman ir rahim / sevgisi, merhameti sınırsız, sonsuz Allah'ın adıyla...
Allah için ve Allah'ın istediği şekilde yaşamanın hayat pratiği! Gün içi koşturmacalarından esen tabii hıza uyumlu, anlaması, söylemesi pek kolay, o içten, o sıcak ifade…
Her besmele, sevgi ve merhamet in yeryüzündeki eli, kolu, hareketi, yol almasıdır. Seve, okşaya, teselli ede, eksiğini gediğini gidererek, tutup kaldırarak, çömelip birlikte ağlayarak, bi’ ucundan tutarak, karşılık beklemeyerek, gülümseyerek, iyilik için davranarak, üşenmeyerek, ne gerekiyorsa diyerek, ben de varım diyerek yaşamalıyım düşüncesini verir.
Silahsızlık tembihidir besmele! Barışıp karışıvermek. Tokalaşmak, dürtmek, el’ense çekmek, güreşir gibi iş yapmak, bilekleri dolamak, birlikte kazanmak ve birbiri için var olmaktır. Sevgiyi kuşanmak, merhametle donanmaktır.
Günlük, anlık, içe ve dışa barış hatırlatması.
Güne ve herşeye sevgi ve merhametle başlayan bir geleneğin hiç teröristi olur mu... Olsa olsa anarşisti olur. Hayt ulan’ı olur. Heyyt be’ si olur. Sakin olalım’ı, durun hele bir düşünelim’i olur. Yüz yüze konuşup halleşelim, gelin anlaşalım’ı olur.
Bilakis adalet ve merhametin biricik güvencesi ancak besmeleyi anlamış insanlar olabilir.
Besmele; çok iyi başlangıç doğrusu... Şununla bununla, kim bilir kiminle değil, O’nunla başlamak güne, hayata. Allah ile beraberlik sözü. Tevhid olma...
Sabaha ve akşama! Yemeğe, işe güce. İstirahate, uykuya, hatta rüyaya... Hayâli ve hakikati kurmaya... Haksızlığı ve oyunları bozmaya... Dağıtmaya; fesadı. Yaymaya; iyilik adına ne varsa...
En baştan, en üstten izinlilik ve memnun mesut olmaktır; besmelelilik. Büyük ve genel izin dahilinde olmanın güveniyle nefeslenmek. Şu izin vermedi, bundan izin çıkmadı diye milletin keyfini beklemek değil. Ömrü kul istibtadı ile çürütmek değil!
O’nunla birlikte hareket ediyor olma bilinci ve sevinci...
O’ndan uzağa gitmemek, kopmamak.
Allah ile daimi irtibat güncellemesi. Yenilenme. Güpgüzel eskime... Güzelleşme!
Halâ O'nda mısın? Var mısın, yok musun? Taze yoklama. Sıcak var olma...
Bu hayata O’nunla başladım, ancak O’nunla biter biterse sözü.
Dönüp gökyüzüne, bakarken yıldıza, kuşa... Sönmüşlüğe ve vurulmuşluğa bir hiç uğruna... İsyana ve ahlaka dalıp… Dönüp kıbleye, döneklikten sonra...
Şöyle demektir besmele;
Sen için, Sen istediğin için, Senin istediğin şekilde yaparım ve yaşarım. Yaşamak isterim. Kimme ne?!
Güzelce tamamlamam için yardım et, bu süreci, bu eceli...
Senin yardımınla aşarım bu dağı taşı, betonlaşmayı, katılıp kasılıp kalmayı... Affet be "Güzeller Güzeli!"…
