Biraz samimiyet lütfen
Samimiyet insanlığın özünü oluşturduğu gibi Müslümanın da özüdür. Peygamber Efendimiz “Din samimiyettir” buyururken bunu dile getirmiştir. Dinin özünün samimiyet olduğunu gösteren pek çok ayet ve hadis vardır.
“(Rabbimiz!) Ancak sana kulluk eder ve yalnız senden yardım dileriz.” (Fâtiha; 5) diye günde beş vakit namazda kırk defa okunurken önemsenen şey samimiyettir. “Kıyamet günü Allah katında insanların en kötülerinin ikiyüzlüler olduğunu görürsün. Onlar, şunlara bir yüzle, bunlara diğer yüzle gelirler!” (Buhârî, Edeb, 52) hadisi şerifi samimiyetsiz insanların durumunu göstermektedir.
Samimiyete en fazla dikkat etmesi gereken kişiler ise siyasilerdir. Çünkü onlar toplumun önünde ve topluma yön veren insanlardır. Özü ile sözü bir olmayan, dün söylediğini bugün inkâr eden, siyasi duruma göre rota değiştiren kişiler siyasette yer aldığında siyaseti de kirletmekte ve insanların siyaset kurumuna olan güvenini sarsmaktadır.
Merhum liderine soğuk terler döktüren, 28 Şubat rezaletini bu ülkeye yaşatan, her defasında inançlarımızla dalga geçen, halkın oyları ile seçilenleri ayak oyunları ve darbelerle indirmeye çalışan, 15 Temmuz’da 251 vatandaşımızın şehit olmasına sebep olan siyasi oluşumlar veya terör yapıları ile aynı kulvarda yürüyen veya kol kola giren, liderinin hedeflerini bir bir yakalayan ve çok daha fazlasını hayata geçiren parti ve liderine ezeli düşman muamelesi yapan koltuk sevdalısı zatların samimiyetini sorgulamak gerekir.
Meşhur “Sizi ben bile kurtaramam” sözüyle bir dönemin seçilmiş başbakanını dar ağacına götüren yolu meşru gösterip postallarla ülkeyi uçuruma götüren siyasilerin varisleriyle aynı masa etrafında oturup atasının zihniyetinin devamı sayılan seçilmiş bir iktidarı devirebilme planları yapan yeni yetme sözde demokratların samimiyetini sorgulamak gerekir.
Yıllarca bakanlık yaptığı bir partinin hâlâ içindeyken cumhurbaşkanlığı seçimi için gizlice muhalefet partisinin adayına destek veren ve muhalefete çalışan, liderden çok organizatöre benzeyen ama kimin organizasyonunu yaptığını, kimin değirmenine su taşıdığını ya anlamayan ya da anlayamayan aklı kıtların samimiyetini sorgulamak gerekir.
Gazi mecliste milletvekili olarak görev yaparken PKK terör örgütünün saldırılarına ses çıkarmayan, “Biz sırtımızı YPG’ye, YPJ’ye ve PYD’ye yaslıyoruz” açıklamalarıyla gerçek yüzlerini ifşa eden, şehitlerimiz için bir tek söz söylemezken terörist cenazelerine katılıp taziyede bulunanların samimiyetini sorgulamak gerekir.
“Kardeşim” diyerek kürsüye çıkarılan ve 367 garabetiyle mecliste seçilmesinin önü kesilip ilk seçimin akabinde bir dönem cumhurbaşkanlığı yaptıktan sonra muhalefetin adayı olarak adı zikredildiğinde sesi soluğu çıkmayan ve hatta muhalif partilerin liderleri ile görüştükten sonra “Adaylığım için geniş bir mutabakatın ortada olmadığı gözükmüştür.” Diyerek aday olmayacağını açıklayanların samimiyetini sorgulamak gerekir.
Milliyetçi diye ortaya çıkıp milleti ve memleketi için canını veren şehit yakınlarına küfredenlerin, halkçı diye ortaya çıkıp halkın üzerine kurşun yağdıran vatan hainlerini af edeceğini söyleyenlerin, devletçi diye ortaya çıkıp devleti ülke ülke batıya şikayet edip zayıf düşürmeye çalışanların, laik diye ortaya çıkıp laikliği inançlı insanların üzerinde baskı aracı olarak kullananların, devrimci diye ortaya çıkıp devrim niteliğindeki yatırımların önünü kesmek için her türlü çirkefliği yapanların, cumhuriyetçi diye ortaya çıkıp cumhurun seçimine düşman olanların samimiyetini sorgulamak gerekir.
Evet. Biraz samimiyet lütfen.
