Ben Mehmetçiğim!
Ben Mehmetçiğim! Mehmet diyen de var bana, fark etmez. İsmim soyludur. Kâinata “rahmet” olarak gönderilen yüce Nebi’nin, büyük Önderin, Hazret-i Peygamberin kutlu adı verildi bana. Onun tebliğini cihana yaymaktır muradım. Maksadım, Nizam-ı Âlem adına, cihan hâkimiyeti şanına, İ’lâyı Kelimetullah uğruna Hakk’a doğru daima koşmaktır. Erdemli yolum, büyük vatana lâyık “Kızıl Elma”dır.
Ben Mehmetçiğim! Binlerce yıllık tarihim var benim. Malazgirt’te at koşturdum Bizans’a karşı. Söğüt’te Ertuğrul’un Alp’iydim. İstanbul’un fethinde Ulubatlı Hasan’dım. Çanakkale’de Seyit Onbaşı, Milli Mücadele cephesinde neferdim. Kore’de, Kıbrıs’ta, Bosna’daydım. Niğbolu’da, Mohaç’ta, Sakarya’da, Dumlupınar’da hep ben vardım. 15 Temmuz’da mübarek milletimize ve şanlı devletimize ihanet edenlere direnen yiğit Ömer Halisdemir’im.
Ben Mehmetçiğim! Şimdi Suriye ve Irak’ta bölücü, kanlı teröristlerin ensesindeydim. Libya’da mazlumların yanında, Akdeniz’de Mavi Vatan’ımdayım. İşgalci ve haydut devlete karşı Can Azerbaycan’ın yüreğinde, Kerkük’teki soydaşlarımın ve dindaşlarımın gönlündeyim. Kudüs’ü ve Doğu Türkistan’ı unuttuğum sanılmasın. Bugün de yarın da emperyalist ülkelerin korkulu rüyası ve kâbusuyum.
Ben Mehmetçiğim! Duydum ki bazı nadanlar bana sataşmaya kalkışır. Temiz adımı, kirli ağızlarıyla lekelemeye yeltenen bir güruh peydahlanmış. Onlar ve hempaları bilsin ki, ben kerim devletimin emrindeyim, aziz milletimin sevdasıyla doluyum. Ordum, ‘Peygamber Ocağı!’ Kıymetini, ruhları satılmış, vicdanları kararmış, ahlâkları kokuşmuş, zihinleri şaşırmış, beyinleri sulanmış olan gafiller bilemez.
Ben Mehmetçiğim! Mazlumların ümidi, masumların ışığı, gariplerin yoldaşı, çileli anaların sığınağı, dertli babaların teselligâhı, çocukların güvendiği kahramanım. Dağ başlarında soysuzlarla çarpışırken edilen dualar benim içindir. Bebekleri katleden namertleri tepelerken semaya yükselen yakarışlar benim adımadır. Biricik maksadım bayrağın dalgalanması, ezanın dalga dalga yayılmasıdır.
Ben Mehmetçiğim! Her devirde ihanetler görülmüş, her zaman nankörler çıkmıştır. Mukaddes Türkiye’yi savunurken bana sataşan kansızların kendileri de, aileleri de, evlatları da bana emanet! Onları da Allah’ın izniyle korurum. Bana diş bileyen ihanet şebekesi ise bilsin ki, bağlı oldukları şer güçler şüheda yurdunu teslim alamayacaklar. Çabaları boş, hevesleri nafile, gayretleri beyhudedir. Bunu asla başaramayacaklar!
Ben Mehmetçiğim! İmanım Allah’ımdan ve Peygamberimden, cesaretim ecdadımdan, şuurum tarihimden, edebim, ahlak ve faziletim mensup olduğum İslam’dan, prensiplerim Kur’an’dan, merhametim ve şefkatim mizacımdan, kararlılığım yüksek karakterimdendir. Edepsiz, hadsiz ve küstah olanlara had bildirmesini de bilirim. Herkes ona göre ayağını denk alsın, konuştuğu lafı bilsin, haddini hududunu çizsin.
Ben Mehmetçiğim! Şairler benim için yüreklerini konuştururlar şiir diye. Destanlar, türküler, hoyratlar, şarkılar, ağıtlar benim için seslendirilir. Evlad-ı Fatihan’dan Yahya Kemal Beyatlı, mısralarında beni tarif ediyor, varlık sebebimi anlatıyor. Öyleyse her yerde bu mısralar bilinsin ve dilden dile okunsun: “Şu kopan fırtına Türk ordusudur yâ Rabbî / Senin uğrunda ölen ordu budur yâ Rabbî / Tâ ki yükselsin ezanlarla müeyyed nâmın / Gâlib et çünkü bu son ordusudur İslâm’ın”
