Beklenmedik bir anda…

Ben hayat: Hem de her şeyin özeti olan bütün varlıklardan süzülmüş öz ve pürüzsüz hayat. Her zaman bendesiniz ve benimle güzel hallerde kalacaksınız diye bana tutunmaktasınız. Emin olun ben de çok isterdim hep bende ve güzelce kalasınız beraber yaşayıp gidelim böyle. Nafile… Bir bilseniz ne çok beklenmedik haller aniden gelir başıma. Beni bitap düşürür bu hayatın hayatında.

Ben Hastalık: Beklenmedik bir anda hem de hiç beklenmedik bir anda hayata dahil olabilirim. Ve hayatında hayati rol oynayabilirim. Beni yabana atma. Ben seni senden ederim her dem. İyi bak benim türlü türlü hallerime. Hele bir de musallat olursam bedenindeki ruhun cennetine…

Ben musibet: Türlü, hem de çok türlü hallerim var. Her birinde de hayata değer katan çok farklı yönlerim var. Yüzüm soğuk ama içim sıcaktır, beni anlayan için. Bensiz geçen hayat en büyük derttir insan için.

Ben evlat: Çok beklerler beni isteyenler bu hayatta. Ve ben düşerim çileli yolculuktan sonra anamın kucağına. Büyürken büyütürüm ebeveynimi de her an. Onların beklemediği çok haller de olurum her dem. Beklenmedik bir anda hem ümit olurum, hem dert. Var mı bir ebeveynin başında bundan daha büyük bir musibet.

Ben makam: Ne çok talibim var hayatın hayatında. Bense talibim olmayanların peşinde koşmak isterim daima. Beni hırs ve liyakatsizlikle isteyenlerden ne çok sıkılırım ve beklenmedik anda ayrılmak isterim o kifayetsiz muhterislerden. Bir bilseniz ne çok arzularım ve beklenmedik anda olmak isterim o müstağni ve sade insanların ömründe.

Ben Korku: Aslında hayatı korumak için varırım o canlı iklime. Ve benim beklenmedik bir andaki dikkatimle hayat korunur birçok tehlike ve bela dehlizindeki dik uçurumlara düşmekten. Vaessefa beni bilmeyenler benden korkarlar beklenmedik andaki kuruntu ve vesveselerinden. Böylece hayatın başına ne fenalıklar getirirler beklenmedik anda gelmemi isteyişlerinden.

Ben kulluk: Hayatın başına gelen en güzel şeydir benim beklenmedik bir anda değil her an gelişim. Beklenmedik bir anda gidişim ya ölümle olur ya da şuursuz kalışımla. Hayat benim her an gelişimle özgürdür gelmeyişimle tutsak.

Ben sevinç: Öyle anlarım vardır ki tarif edilemez, sadece yaşanır. Anlam kapılarını aralamaya çalışırsanız sırrı bozulur. Yaşamın bu unutulmaz anları bedenin yüksek heyecanına ayinedir. Bu heyecanlar anı dondurur. Rahatlatıveririm bedeni beklenmedik anda gelişimle. Hatta hayat çok daha neşelenir benim bu ani gelişimle. Hele bu gelişim sevenin sevdiğinden beklediği cevabı almanın sevinci ise değmeyin yaşamın keyfine.

Ben hüzün: En harlı halim beklenmedik bir anda gelmemdir diyeceğim ama ben hayatın her anında varım zaten. Sadece beklenmedik anlarda hayatın hakikatini gözlere gösterir kulaklara işittiririm. Galiba o zamanlar da gönülden gözlere yaşlar olarak iner yanakları da nemlendiririm.

Ben kaza: Çok küçük çapta da gerçekleşsem çok büyük çapta da hep üzülen hayat olur. Halbuki ben kaderden sonra gelmem gereken şeyim. Belki de hayatın kendine gelmesi için gerekliyim. Galiba ölümün kaderinin benim de kaderim olması ve ona karşı duyulan soğukluğun benim de başıma gelmesi bu beklenmedik bir anda gelişimdendir. Ne yapalım. Hayattan bizim de hissemize bu paye düştü.

Ben haber: Ne çok beni yok yok beni değil kendi istediklerini duymak isterler hayatın ikliminde oturuverenler. Beklenmedik bir anda onların istemediği olarak oturunca sofralarına hemen beni kovmak isterler oradan. Hatta yokmuşum gibi davranırlar çoğu zaman. Ama ben yok sayılmakla yok olmam ki. İster bekledikleri haber ve bekledikleri anda geleyim ister beklemedikleri haber ve beklenmedik bir anda geleyim. Bunu unutmayın ben sizin beklediğiniz anda değil benim gelmem gereken anda gelirim. Ben ansızın, bir uyku anı, bir düğün gecesi, bir doğum anı, bir sevinç sofrası veya veya... gelirim.

Ben ölüm: Hayattan önce yaratılmışım, hayattan önce de öleceğim. Kimse benim gelişime sevinmez. Hele beklenmedik bir anda gelişime hiç kimse sevinmez. Halbuki ben –beklenmedik bir an dahi olsa– gelip ölmesem hayat dirilip ebediyen var olmayacak. Galiba bana en çok kırılmalar beklenmedik bir anda hayatın yerine geçmemdendir. Ne yapalım. Benim kaderim de beklenmedik anda gelmek olarak takdir edilmiş. Artık alışın bu ani gelişime.

O halde bu beklenmedik bir anda gelişlere karşı en büyük tedbirimiz Yunus’un dediği gibi olsun isterseniz.

Gelin tanış olalım.

İşi kolay kılalım.

Sevelim sevilelim.

Dünya kimseye kalmaz.