Bebeklerde teknoloji okuryazarlığı!

Bebeklik döneminde olan bir bireyin gelişimsel ihtiyacı ile ilerleyen yaşta olan birinin ihtiyacı elbette ki aynı değil. Söz gelimi gençlik döneminde olan bir bireyin bisiklet sürmek, teknolojiyi öğrenmek veya kullanmak iken, bir bebeğin gelişimsel ihtiyacı ise farklı nesneleri tanımak, destek almadan yürümek, kelimeleri telaffuz etmeye çalışmak şeklindedir.

Farklı gelişimsel dönemlerin gereklilikleri bir başka döneme aktarıldığında kişinin gelişimi ilerlemez tam aksine gerileme veya duraksama gözlemlenir. Özellikle bebeklik döneminin gerekliliği/ihtiyacı dışında bebeğe farklı bir şey sunmak kişiliğini, gelişimini belki de ileride telafisi mümkün olamayacak ölçüde derinden etkiler.

Bu dönemde anne babaların yaptığı en büyük şey bebekleri teknoloji/dijital dünya ile buluşturmaları, tanıştırmaları oluyor. Belki de zamanın getirdiği yorgunluk ve bıkkınlık ile bebeklerin dijital dünya ile tanışmaları işlerine geliyor, biraz nefes almalarını sağlıyor, rahatlatıyor olabilir ama bebeklerin başta zihinsel gelişimi olmak üzere bütünsel olarak gelişimini olumsuz yönde etkiliyor. Bebek uyurken, mama yerken veya huysuzlaştığı bir anda ona telefondan, tabletten bir video açmak ya da akıllı cihazı eline vererek oynamasını, kurcalamasını sağlamak bebeğin susmasını ya da uysallaşmasını belki sağlıyordur ama zihinsel gelişimini durduruyor, kişiliğin normalin dışında seyretmesini sağlıyor, bebekte ilerleyen yaşlarında olumsuz davranışlar gelişiyor.

Bir bebeğe yapılabilecek en kötü şey onun eline tablet, telefon verip ona youtube, instagram vb sosyal medya platformlardan bir video açarak izlemesini sağlamaktır. Bebek adeta transa geçmiş bir şekilde gözünü hiç kırpmadan karşısında duran ekrandaki hareketliliği izlemekte ve bu sessizlik anne babanın hoşuna gitse de, esasında çocuğun zihnine negatif ve olumsuz subliminal mesajlar göndermekte, zihinsel gelişiminden kişilik gelişimine kadar gelişimini durdurmaktadır. Bir bebeğin eline teknolojik bir cihaz vererek susturmak ile, ona şiddet uygulayarak hıçkıra hıçkıra ağlamasını sağlamak arasında neredeyse hiçbir fark yoktur. İkisi de bebeğe zararlıdır, ikisi de gelişimi olumsuz etkiler…

Sarılma, dokunma, hissetme duyguları ile gelişimini sürdüren bir bebeğe kalkıp telefon, bilgisayar veya tabletten videolar, filimler, oyunlar izletmek görme dışındaki diğer duyu organlarının zihin ile olan teması keser ki bu da bebeğin ilerleyen yetişkinlik dönenimde geriye kalan diğer duyu organlarına ait davranışlarında zayıflıklar görülür.

Söz gelimi daha iyi hissetmez; merhameti, şefkati, acıyı, kederi, hüznü. Diğer insanlar gibi dokunamaz başkalarının hayatına. Kendi hayatına bile dokunanları çok hissetmeyebilir, fark etmeyebilir. Odaklanma sorunu yaşar ilerleyen dönemlerde. Çünkü izlediği videolarda, saniyede birden fazla görsel değişmiş, sürekli farklı şeyler görmüştür. Gördüğü bir görsele tam odaklanacak iken hemen yeni bir görsel yeni bir karakter belirdiği için izlediklerine, odaklanmamıştır bebek. Transa geçmiştir. Bu da bebeğin yetişkinlik döneminde ruhsuz duygusuz olmasına neden olur ki toplumda meydana gelen şiddet ve cinayet vakaların birçoğunda söylenen ilk söz ‘nasıl bu denli acımasız, duygusuz davranabildi’ sözü olur.

İşte bu nedenle anne babalar biraz daha nefes alsınlar diye bebeklerin eline telefonu tableti vererek onların nefessiz kalmasına, ruhsuz birer birey olmalarına sebep olmamalıdırlar. Otistik bir çocuğun zihinsel gelişimi ile eline akıllı cihaz verilerek hipnotize edilmiş bir bebeğin zihinsel gelişimi arasında neredeyse hiçbir fark yoktur. Çocuklara iyilik yapıyor zanneden anne babalar, bebeklerin eline verdikleri dijital teknoloji ile evlatlarına en büyük kötülüğü yapmış oluyorlar esasında. Bunun yerine sevgiyle, ilgiyle, oyunlarla, bebeklerine temas ederek, onunla nitelikli vakit geçirmeleri bebeğin gelişimini binlerce dijital cihazdan çok daha iyi geliştirir. Kıymayın çocuklara sevgili anne babalar, yazıktır evlatlarınıza. Bebeklerin teknoloji okuryazarlığı yoktur, olmamalıdır da. Onların yapabileceği en iyi okuryazarlık anne babalarının sevgisini, şefkatini, ilgisini hissetmektir. Oyunlarla onlara duygudaşlık beslemenizdir.