Bağlanma Dünyalıklara...

-Üstad Nuri Pakdil’in Aziz Hatırasına-

Seni anlatmak için değil çizgiler

Kelimeler bile kifayetsiz kalıyor.

Bağlanma demiştin dünyalıklara.

Ve bağlanmadan gittin maveraya.

Bir adam gibi, güzel bir Müslüman gibi.

Kalem kılıçtan keskindi.

Sen kaleminle savundun Kudüs’ü

Şimdi bir yıldız kaydı

Kudüs semalarından

Yalnızlıklara doğru

Yalnızlıklara inanmadan

Yalnız kalan ardıç ağacıydı

Yalnız kalan Kara Lise

Yalnız kalan bizdik

Orada yalnız değilsin

O’nunla berabersinMaverada

Yalnız kalan Kudüs şimdi

Kudüs;

Yüzü hiç gülmeyen çocuktu

Senin nazarında

İnancın ve inancımız

Kurtuluş yakındır diyordu

Kudüs yakındır diyordu

Gelir de bir gün Selahaddin ordusu

Kudüs anaydı senin için

Belki de ana kokusu

ilk kıblemiz ilk gözyaşımız

İlk sırlar, ilk mesajlar

Orada verildi Resul-ı Ekreme

Diyordun ya ötelerden geldi bir ses

Validem namazdayken

“Kudüs anadır, Kudüs anadır.”

Şimdi bizi bırakıp gidiyorsun

Kudüs’ü bırakıp gidiyorsun

Yalnız ardıcı bırakıp gidiyorsun

Kara Lisesi

Yedi Güzel adamı

Bu menzili bırak emri gelmişse ötelerden

Ve naçar kalmışsak en sevgili karşısında

Bırak elimizi, git maveraya

Orada resul-i ekreme selam götür

Çar yar-ı güzine selam götür

Akif’ten Cahit’e

Erdem Beyazıt’tan Gemuhluoğlu’na

Kitaplarıyla yaşadığımız ve yaşattığımız

şiirleriyle büyüdüğümüz,

Selam götür bütün üstadlara...