Arif Ay ve Edebiyat Ortamı
Dergiler edebiyatımızın en güçlü kaleleridir. Dergiler, edebiyatın atardamarıdır. Yeni Türk Edebiyatı biraz da dergiler edebiyatıdır. Bu anlayış günümüzde de etkilidir. Dergilerin bir okul işlevi olduğunu söyleyebiliriz. Derdi olanın dergi çıkardığını biliriz.
Günümüz edebiyatının önemli dergilerinden Edebiyat Ortamı’nın varlığını ilk kez, Prof. Dr. Turan Karataş’tan öğrenmiştim. Sonrasında ilgiyle takip etmeye başladım. Kendim de bir edebiyat dergisinin ekibinde olduğumdan dergilere olan ilgim yüksekti. Değerli şair Arif Ay ismini de Edebiyat Ortamı’nda görünce dergiye olan ilgim daha da artmıştı. Turan Karataş’ın da burada yazdığını görünce Edebiyat Ortamı’nı edebiyatımızın sağlam bir kalesi kabul etmiştim. Sonrasında bu dergi ile ismini ilk kez duyduğum Mustafa Aydoğan olmuştu. Özellikle öykü ve şiir yıllıkları titizlikle hazırlanan Edebiyat Ortamı herkesin takip ettiği itibarlı bir dergi olmuştu.
Değerli Arif Ay’ın ismini 90’larda hikâyeleriyle duymuştum. Denemeleri ve hikâyeleri (Gece Yazıları, Saat 24’te Saksafon Dersi) elimizdeki kitapları idi. Şiirleriyle daha sonra tanıştım. Arif Ay’ın sosyal medya hesabından 22.05.2019 tarihli paylaşımında Edebiyat Ortamı’na veda yazısını okuyunca üzüldüm.
“Veda” başlıklı yazısında Arif Ay, “Veda ya da elveda ikisi de aynı kapıya çıkar: Ayılık. Ayrılık olmasaydı vuslat da olmazdı kuşkusuz. Ayrılığın hüznü de kavuşmanın sevinci de bu iki iklimin acı ve tatlı meyveleridir. İnsanoğlu hayat yolculuğunda kim bilir kaç kez tatmıştır bu meyvelerden. Kısacası, dört yıldan beri sürdürdüğüm Edebiyat Ortamı’nın yayın yönetmenliğini bu sayı ile birlikte noktalıyorum.” diyordu.
Değerli Arif Ay’ın bu veda yazısı hepimizi üzmüştü. Paylaşımın altına gelen yorumlar ise kayda değerdi. Arif Ay’ın edebiyatımız için verdiği emeklerin asla unutulmayacağı vurgusuyla birlikte onsuz bir derginin eksik kalacağı hissiyatı öne çıkıyordu.
Edebiyat dergiciliği zor ve meşakkatlidir. Dergilerde boy gösterenler de sadece kendini görüyor, göstermek istiyor. Sahici bir sahiplenme de yok. Sosyal medyanın etkisi de düşünüldüğünde ayda veya iki ayda bir çıkacak dergiyi bekleme heyecanı zayıflamış oluyor.
Arif Ay’ın edebiyatımızın “dergi edebiyatı” olduğu yönündeki fikrinin çok isabetli olduğunu yinelersek, dergisiz bir edebiyat olamayacağını da söyleyebiliriz. Umulur ki Edebiyat Ortamı yayın hayatına devam eder. Arif Ay’ın bu kararı değerli şair ve yazarlar tarafından üzüntüyle karşılanmış ve sosyal medyadan duyurduğu paylaşıma gelen yorumlar dikkatimi çekmişti. Yorum yapan kıymetli şairlerimizin affına sığınarak değerli görüşlerini burada paylaşmak istiyorum.
Hüseyin Gök: “Edebiyat Ortamı dergisine emeğiniz çok büyük. Dergi niteliği ve yayınevi kitapları ortada ve bunu teyit ediyor. Edebi âleme birçok şair, yazar, öykücü, denemeci kazandırdınız ve kitaplarının yayınlanmasına vesile oldunuz. Adınız dergi ile özdeş hâle gelmişti.”
Nuray Alper: “Sizin varlığınız ve bilhassa dergi içerisindeki mevcudiyetiniz pek çoğumuzun hayatında bir dönüm noktası oldu. Arif Ay hocanın çıkardığı bir dergide yazabilmiş olmak kıstası ile teselli bulduk. Bir kırılış yerinin yeniden yeşerecek olabilme ihtimalini açık tutarak...
Daima bekleyeceğiz”
Ali Haydar Haksal: Aziz dostum; Edebiyat Ortamı kardeş dergimizi uzun bir süre büyük bir özveriyle yürüttün. İlgi azalmış olsa da şairin diri ruhu ve bilinci sürekliliği zorunlu kılıyor. Biliyoruz ki orada bir okur var. Ona ulaşma yükümlülüğü üzerimizde. Bir okur bile bizler için kıymetli. Kıymeti olanlar kıymetli insanlarla birlikte olurlar. Gönlümüzde özel bir yerin var. Şair susmaz, susmayı bilmez.”
Serap Kadıoğlu: “Dergilerin kapanması nasıl iç acıtıyorsa yayın yönetmeninin dergiden ayrılması da yürek burkuyor. Üzülerek okudum yazınızı. İnşallah yine güzel işlerde görürüz sizi. Emekleriniz zayi olmayacaktır. Ardınızda kalan güzel sayfalar bize emanetinizdir.”
Yakın zaman önce icra ettiğimiz şiir programımıza yoğunluğu sebebiyle katılamayan Arif Ay için üzülmüştüm, bu defa da vedası üzdü. Dergiler, yeni kalemler için okuldur. Dergiler fikriyatımızın kaleleridir. Emekleriniz unutulmayacaktır. Yolunuz açık olsun Arif abi…
