Annesi Vefat Eden Sahabi

Allah’ın kendilerini övgü ile bahsettiği Sahabiler Resulullah Aleyhisselamla karşılaştıklarında ahiret merkezli sorular sorarlardı... Sahabilerin tek bir dertleri vardı:

“Allahın rızasını kazanabilmek.”

Sahabiler şunu da çok iyi biliyorlardı:

“Allah gaybdan dilediği miktar resulüne bildirir.”... Bu sebepten dolayı gaybdan bilgi edinmek adına da sorularını sorarlardı... İşte onlardan biri:

Âişe Radıyallahu Anhâ’dan rivayet edildiğine göre, Peygamber Sallallahu aleyhi ve sellem’e bir adam:

- Annem ansızın öldü. Öyle sanıyorum ki, şayet konuşabilseydi, sadaka verilmesini vasiyet ederdi. Şimdi ben onun adına sadaka versem, sevabı ona ulaşır mı? Diye sordu. Nebi Sallallahu aleyhi ve Sellem de:

- “Evet” buyurdu.[1]

***

Annesinin ahiretini düşünen bir evlat... Ve annesi hakkında da hüsnü zan sahibi bir evlat:

“...Öyle sanıyorum ki, şayet konuşabilseydi, sadaka verilmesini vasiyet ederdi...” “Yani annemin ölmesi ile ben annemin sevap kazanma dosyasının kapanmasını arzu etmedim... Bütün iyiliklerim, sevaplarım zaten anneme gidecek. Fakat bu sevaplarıma bir de anne sevgisinin eklenmesini istiyorum” dercesine sorular bir soru bu...

Ve soru geliyor:

“Şimdi ben onun adına sadaka versem, sevabı ona ulaşır mı?”

Ulaşır ya da ulaşmaz, bu bir cevaptır... Bu soru ancak ve ancak kalbine vahiy gelen birine sorulur. Bu da gösteriyor ki sahabeler peygamber efendimize Kur’an dışı vahiylerin geldiğine inanmışlardı... Aksi halde gaybla alakalı sorular sormazlardı...

Bu hadisimizde Resulullah Aleyhisselamın verdiği cevap tek kelimelikti...

“Evet.”

Bu da demektir ki şerh ihtiyacı hissetmeyen sorulara kafaların karışmaması adına kısa cevap verilmeli.

Rabbim sahabenin annesine merhamet etsin... Ve tüm ölmüşlerimize.

[1] Buhârî, Cenâiz 95, Vasâyâ 19; Müslim, Zekât 51.