2021'den ne bekliyoruz?
Korku ve umut arasında geçer insanın ömrü. Bu ikisidir insanı frenleyen duygular. Korku duymak her insan için kaçınılmaz¬dır. Cenabı Allah Kur’ân-ı Kerim’de sık sık bu duygulardan bahseder. Mü’min her an korku içerisinde olmalı. Ancak umut da zorunludur. Çünkü umut olmadan da yaşanmaz. Korku insanı aykırı davranışlardan beri kılar. Umut ise işlerinde azimli olmaya iter.
2020 daha çok korkularla geçti. Aslında güçlü olanın güçsüzü ezdiği, sömürdüğü bir dünyaydı başlangıçta 2020. Batıda müreffeh hayat sürenlerin doğudaki mezalimleri devam ediyordu. Mazlum coğrafyalarda Müslümanların kanı dökülüyor, kaynakları sömürülüyor, toprakları ellerinden alınıyor, yeni yeni savaş makineleri ve silahları onların üzerinde deneniyordu.
Bütün hesapları alt üst eden bir virüs milyarlarca insanı bir anda kendine getirdi. Savaşlar bitti, kavgalar durdu, herkes kendi derdine düştü. Dünyanın gidişatı değişti. Emperyalist ülkelerin bütün dünyadaki sömürü ağı sekteye uğradı. Güçlüler, krallar, hücrelerine çekildi. Gözle görülmeyen bir virüstü buna sebep belki ama asıl güç sahibiydi her şeyi çeviren.
Birçok ilkleri yaşadık 2020 de ve bir miladi yıl daha bitti. Biz yeni umutlarla 2021’e girdik.
Pekâlâ, ne bekliyoruz 2021’den?
Dünyanın başına bela olan emperyalist güç çetelerinin ve faiz lobilerinin sömürü sisteminin olmadığı bir dünya istiyoruz.
İnançlarından dolayı inananların zulüm görmediği, baskı altında tutulmadığı, öldürülmediği veya vatanlarından göç etmek mecburiyetinde bırakılmadığı bir hayat istiyoruz.
İnsanların doğup büyüdüğü topraklarda kendi idarecileri tarafından bombalanmadığı, mülteci durumuna düşürülmediği, başka ülkelerde aç ve sefil duruma düşmediği bir idare istiyoruz.
Batının sömürüsünden ve gölgesinden kurtulmuş, yeraltı kaynaklarına hâkim, o kaynakları kendi halkının hizmetine sunan ve böylece kendi kendine yeten bir ülke olmak istiyoruz.
Milletin emekleri ile kendilerine mahrem bir dünya kurup daha sonra darbe ve darbe planlarıyla ülkesine ve milletine ihanet eden, kaçak vatan ve millet düşmanlarının bir daha bu asil ülkeye ayak basmamalarını ve hak ettikleri cezalar ile cezalandırılmalarını istiyoruz.
Yılardır doğu ve güneydoğu başta olmak üzere terör örgütü tarafından dağa kaçırılan evlatlarının geri verilmesi için aylarca nöbet tutan annelerin hasretinin bitmesini istiyoruz.
Peygamber ocağı diye gittiği askerde, görev kutsaldır diye tuttuğu nöbette, güvenli diye yürüdüğü yolda; asker, polis ve vatandaşlarımızın ülkeyi parçalamaya çalışan teröristlerin hain pusuları ile karşılaşmadığı bir ülke istiyoruz.
İşi haber olan ve ilkeli habercilik peşinde koşan gazetecilik kimliği altında ülkesinin sırlarını satmayan sözde değil özde gazeteciler istiyoruz.
Milletinin değerleriyle değerlenmiş, milletini hor görmeyen, efendi bilen sanatçılar istiyoruz.
Sırtını terör örgütüne değil milletine yaslayan, gözyaşlarını teröristlerin leşleri ardında değil milletin evlatları için döken, batının hayranı değil ülkesine sevdalı, kendini seçen milletine ihanet etmeyen milletvekilleri istiyoruz.
İnsanları inançlarından dolayı aşağılamayan, örtüsünden dolayı hor görmeyen, köhnemiş fikirlerini insanlara dayatmayan, dine, bayrağa ve millete dil uzatmayan aydınlar istiyoruz.
Kendi uçağını, kendi otomobilini, kendi İHA’sını ve SİHA’sını, kendi tankını, kendi silahını yapan, kendi yolunu kendi çizen bir devlet istiyoruz.
Halkına tepeden bakan değil sofrasına oturan, işçisine köle gibi davranan değil ekmeğini bölüşen, öğretmenini ek işe muhtaç eden değil insan gibi yaşatan, emeklisine gereken saygı ve desteği sağlayan, engellisini ve yaşlısını baş tacı eden bir iktidar istiyoruz.
Makam ve mevki uğruna kendi liderine kumpas kurmayan, milletin menfaatini kendi menfaatine tercih eden, iftiralarını melanetlerine örtü yapmayan, iktidar uğruna dini ve milli değerlerinden vazgeçmeyen, doğruya doğru, yanlışa yanlış diyebilecek bir muhalefet istiyoruz.
Terörden, kumpaslardan, darbelerden, iftiralardan, yalanlardan, ihanetlerden, kazalardan, belalardan, her türlü semavi ve arazi musibetlerden emin olduğumuz bir dünya istiyoruz.
Âmin.
