Şerif Aydemir’in hikâyelerini okumadan önce onun sohbetinde bulunup, Anadolu irfanıyla, hikmetli bakışıyla, masalsı bir büyü ile anlattığı hikâyeleri dinlemek büyük bir nasiptir diye düşünüyorum. Türk Edebiyatında, Kızlarağası Medresesinde etrafına toplanmış olanlara anlatacağı mutlaka bir hikâyesi, bir anısı vardır üstadın. Ve bu anı sizi alıp götürür memleketinizdeki bir kır menekşesinin solmayan renklerine, gürül gürül akan bir pınar başına, dipsiz bir ormana, yüzü yaşmaklı utangaç bir köy güzeline. Onun hikâyeleri bu toprağın öz hikâyesi, acısı, derin yankısıdır adeta. Mendilim Sende Kalsın, Ötüken’ den okuyucu ile buluşuyor, kitapta beş hikâye bulunuyor. Bu hikâyeleri sanki yanık bir türkü eşliğinde, şiirsel bir üslupla, temiz ve nezih bir Türkçeyle okursunuz. Dili ağdasız, rafine, mahalle ağzını yerli yerinde kullanan, deyimlerin, atasözlerinin harmanlandığı, geleneğe yaslı, bize ait hikâyenin, bu toprağın, Anadolu insanının  coşkunu yürekten hissedersiniz her bir satırında. Öncü bir kuşak olarak bize ağabeylik, hocalık yapan ustaya hayırlı bir ömür diliyorum. Nice kitaplar bekliyoruz kendisinden. “Şerif Aydemir, memleketine ve bu memleketin irfanına yürekten inanmış bir münevver. Bütün hikâyelerinde, Anadolu insanının gündelik hayatını kendisinin sade, anlaşılır, şiir tadında akıcı dilinden takip etmek okuyucuya tarifi zor bir keyif veriyor. Şerif Aydemir; yaşayan, hisseden, seslenseniz size cevap verecek, çoğu hasretle karılmış gerçek kahramanlarıyla sizi bir türkü eşliğinde hayata çağırıyor.”