1872’de “Kabataş-Üsküdar” arasında törenle hizmete konulduktan bir süre sonra hattın “L” şekline getirilerek ticaret merkezi Sirkeci iskelesine de uğraması kararlaştırıldı. Her iki gemi de (Suhulet ve Sahilbent) “Üsküdar-Kabataş-Sirkeci” iskeleleri arasında günde karşılıklı 4’er sefer yapmaya başladı. O günün şartlarında yeterli olan postalar zaman içinde artırıldı.Gemiler ilk hizmete girdiğinde İstanbul’da henüz motorlu taşıt yoktu (İlk motorlu otomobillerin ve kamyonların şehirde görülmeye başlaması 20. yüzyılın ilk demlerine tesadüf eder). Tramvaylar ise atla çekilmekte olup elektrik enerjisine daha geçilmemişti (İlk elektrikli tramvaylarsa İstanbul’da 1913-14 senelerinde çalışmaya başladı).Oldukça uzun bir süre İstanbul Boğazı’nda askeri-özel yükler ve atlı araç naklini bu iki vapur gerçekleştirdi. Yıllar içinde tekne adedinin artık yetersiz kaldığı görülünce de filodaki araba vapurlarının sayıları peyderpey çoğaltıldı. Dünyanın ilk arabalı vapuru Suhulet'in 86 yıllık hikayesiSuhulet'in ilk ciddi bakımı 1930 yılında Hasköy Tersanesi’nde yapıldı. Takvim yaprakları 1952’yi gösterdiğinde 80 yaşında olan Suhulet'in motoru değiştirildi, gövdesinde ciddi onarımlar yapıldı. Amaç, tamirlerle ömrünü biraz daha uzatmaktı.İşlemler başarılı oldu ve Suhulet 11 Mayıs 1958 tarihine kadar aktif olarak çalışmaya devam etti. Hizmet dışına alındığında, toplamda 86 yıldan daha uzun bir süre İstanbul’a hizmet etmişti.Kardeşi Sahilbent’in makineleri ve gövdesi de en az Suhulet kadar sağlam çıktı. Yıllarca, yaz-kış demeden çalışan bu vapur, imalatının üzerinden 55 yıl geçtikten sonra 1927 yılında ilk defa ciddi bir tamir ve tadilattan geçirildi. 1959’da, yani Suhulet’ten 1 sene sonra hizmet dışı bırakıldı.