Sivas'ın Koyulhisar İlçesi'ndesi Çamlıkaya İlkokulu'nda sınıfta ders sırasında geçirdiği kalp krizi sonucu yaşamını yitiren 24 yaşındaki öğretmenSeda Akal memleketi Kocaeli'nin Derince İlçesi'nde gözyaşları arasında toprağa verildi.
Eşi Onur Akal, onun tabutuna kapanarak gözyaşı dökenken, cami imamı da cenaze namazı öncesi Yahya Kemal Beyatlı'nın 'Sessiz Gemi' şiirini okudu.
Sivas'ın Koyulhisar İlçe merkezindeki Çamlıkaya İlkokulu'nua 6 ay önce ataması yapılan ve 2/A sınıfının sınıfı öğretmeni Seda Akal, dün sınıfta ders anlattığı sırada baygınlık geçirip yere düştü. Öğrencilerin haber vermesi üzerine öğretmenler tarafından çağrılan 112 ekipleri Akal'ı Koyulhisar Devlet Hastanesi'ne kaldırıldı. Kalp krizi geçirdiği anlaşılan Akal, burada yapılan ilk müdahale ardından ambulansla Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'ne sevk edildi. Yapılan tüm müdahelelere rağmen kurtarılamadı.
CENAZESİ MEMLEKETİNE GETİRİLDİ
Öğretmen Seda Akal'ın cenazesi Sivas'tan bugün memleketi Kocaeli'nin Derince İlçesi'nde önce evinin önüne getirildi. Burada Kuran-ı Kerim'in okunması ardından yakınlarından helallik alındı. Daha sonra da cenaze namazı kılınması için 60 Evler Merkez Camii'ne getirlidi. Cenaze namazına genç öğretmenin babası Ziya Gülistar, eşi Onur Akal, kayınpederi Necati Akal, kayınvalidesi Şerife Akal ile öğretmenler ile çok sayıda kişi katıldı.
FOTOĞRAFINA SARILIP GÖZYAŞI DÖKTÜ
Bir iletişim firmasında müşteri temsilcisi olarak çalışan Onur Akal, iki yıl önce evlendiği eşi Seda'nın tabutu başında cenaze namazı kılınıncaya kadar bekledi. Sık sık tabuta dokunan ve eşinin tabutunun önünde bulunan fotoğrafı alıp sarılan Onur Akal, gözyaşlarına boğuldu.
'SESSİZ GEMİ' ŞİİRİYLE UĞURLANDI
60 Evler Merkez Camii imamı Maksut Ekşi cenaze namazı öncesinde Yahya Kemal Beyatlı'nın 'Sessiz Gemi' şiirini okudu. Şiir cenaye namazına katılan herkesi duygulandırdı.
Cenaze namazının kılınması ardından genç yaşta hayatını kaybeden talihsiz öğretmen Derince Yeni Çınarlı Mezarlığı'nda toprağa verildi.
'SESSİZ GEMİ' ŞİİRİ
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli.
Biçare gönüller. Ne giden son gemidir bu.
Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu.
Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;
Bilmez ki, giden sevgililer dönmeyecekler.
Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden.
Bir çok seneler geçti; dönen yok seferinden
haber7