Nobel Kilis'in hakkıydı!

Nobel Barış Ödülü, Kolombiya'da halkın onaylamadığı barış girişimine verildi. Nüfusundan kalabalık mülteciye kapılarını açarak eşsiz bir dayanışmaya ev sahipliği yapan Kilis'i kimse görmedi.

1901 yılından bu yana verilen 'Nobel Barış Ödülü' bu yıl tartışmalara neden oldu. 2016 Nobel'ine birçok ülkenin yanı sıra Türkiye'den Kilis de aday gösterildi. 129 bin nüfusu olmasına rağmen 120 bin mülteciyi barındırarak omuzlarında ağır bir yük taşıyan Kilislilerin, mültecilere kucak açtığı için ödül alacağına kesin gözüyle bakıyordu.

DÜNYADA BÜYÜK ŞOK

Hatta, Kilis Belediye Başkanı, kentin sokaklarını afişlerle donatarak 'Kilis Nobel'i hak etti' diye duyurularda bulundu. Ancak Nobel Komitesi, tartışmalı bir kararla Barış Ödülü'nü Marksist gerilla örgüt Kolombiya Devrimci Silahlı Güçleri ile anlaşma sağlayan Kolombiya Devlet Başkanı Juan Manuel Santos'a verdi. Kolombiya'da geçen Pazar günü düzenlenen referandumda halk, barış görüşmelerini reddetmişti. Buna rağmen Norveç Nobel Komitesi'nin ödülü Santos'a vermesi dünyada sürpriz olarak değerlendirildi. Kolmbiya hükümeti ile militanlar arasında varılan anlaşma referanduma götürülmüş ve halk tarafından reddedilmişti. Nobel Komitesi buna rağmen 'Referandum sonucu barış sürecinin bittiği anlamına gelmez' savunmasında bulundu.

KARAR SİYASİ

AK Parti Milletvekili Sefer Üstün tarafından aday gösterilen Kilis, kararı buruk karşıladı. Kilisliler, "Şehrimizi mazlumlarla paylaşıyoruz. Bize göre siyasi karar" dedi. Ödül, daha önce de Mısır'da askeri darbenin yanında saf tutan Muhammed El Baradey'e verilmişti.

HALKIN REDDETTİĞİ BARIŞ ANLAŞMASI

Tercihleri ile her yıl tartışmaya neden olan Norveç'teki Nobel Komitesi, Barış Ödülü'nü Kolombiya Devlet Başkanı Santos'a layık gördü. Santos, FARC'la 52 yıllık savaşa son veren anlaşmanın mimarıydı. Ancak kısa süre sonra referanduma sunulan anlaşma reddedilmişti.

KÜÇÜK ŞEHİR BÜYÜK DAYANIŞMA

Ödülün en güçlü adaylarından biri de, 129 binlik nüfusu ile 120 bin Suriyeli mülteciye ev sahipliği yapan Kilis'ti. Anadolu'nun bu küçük şehri yıllardır, savaştan kaçan onbinlerce sığınmacıya evlerini, işlerini, sosyal mekanlarını açtı, ekmeğini paylaştı. Dünya örneğine rastlanmayan bu büyük dayanışmayı ödülsüz bıraktı.