Çocukları PKK'lı teröristlerce kaçırılan Muşlu Teker ve Özcan ailelerinin 7 Nisan 2021'de DEM Parti İl Başkanlığı önünde başlattığı oturma eylemi, 46 ailenin katılımıyla devam ediyor.
Evlatlarını terör örgütü PKK'dan kurtarmak için her hafta çarşamba günleri DEM Parti Muş İl Başkanlığı önünde oturma eylemi yapan anneler, yıllardır ayrı kaldıkları çocuklarına kavuşacakları günün hayalini kuruyor.
Bir Anneler Günü'nü daha buruk karşılayan anneler, teslim olmalarını istedikleri çocuklarına seslerini duyurmaya çalışıyor.
- "Her kapı çaldığında Ersin'den haber geldi sanıyorum"
Anne Ayten Koçhan, AA muhabirine, 8 yıl önce Bursa'da kaçırılan oğlu Ersin'den bir daha haber alamadığını söyledi.
Oğluna kavuşacağı günün hayaliyle yaşadığını anlatan Koçhan, şöyle konuştu:
"Ersin, oğlum, Anneler Günü yaklaştı. Kaç yıldır Anneler Günü sensiz geçiyor. Beni görüyorsan, duyuyorsun dön gel yavrum. Artık sensiz dayanamıyorum. Bayramlar ve Anneler Günü sensiz geçti. Bu günler bizim için kara günler. Ben ve baban hastayız. Gel, devlete teslim ol. Bizi düşünmüyorsan kızını düşün, onun için gel. Kızını çok seviyordun, şimdi nasıl dayanıyorsun. 8 yıldır oğlum olmadan Anneler Günü'nü geçiyor. Artık dayanamıyorum. Her telefon çaldığında, her kapı çaldığında Ersin'den haber geldi diyorum."
Gülbahar Teker ise çocuğunun 11 yıl önce kaçırıldığını belirterek, "Çocuğumun peşini bırakmıyorum. Eyleme devam edeceğim. Çocuğumu getirip bize versinler. Anneler Günü geliyor. Bayram ve Anneler Günü bize zehir. Yeter anneler, babalar ağlıyor. Biz çocuklarımızı istiyoruz. Oğlum, eğer beni seviyorsan, kardeşini seviyorsan gel, devlete teslim ol. Kaç Anneler Günü oldu, kaç bayram oldu yalnızım. Gel annenin ve kardeşinin yanına dön." diye konuştu.
- "Bu Anneler Günü'nde gel"
Anne Şahinaz Özcan da 7 yıldır oğlu Atilla Özcan'dan haber alamadığını dile getirdi.
Oğluna devlete teslim olması için çağrıda bulunan Özcan, şunları söyledi:
"Oğlum, 7 yıldır senin hasretinden yatamıyorum, ne yapacağımı bilmiyorum. Seni çok özledim. Anneler Günü'nde, bayramda senin yolunu gözlüyorum. Bu Anneler Günü'nde gel. Oğlumu kandırdılar. Beraber yemek yiyorduk, kalktı gitti. Dedim 'Oğlum nereye gidiyorsun?' 'Anne çarşıya kadar gidip geliyorum.' dedi. Gidiş o gidiş, bir daha gelmedi. Oğlum için o kadar üzülüyorum ki ne yapacağımı bilemiyorum. Bu Kürt davası değil. Biz de Kürt'üz. Onların da çocukları var. Onlar da anne baba. Onların çocukları eve bir saat geç gelse nasıl dayanabilirler. Yazıklar olsun onlara. Kürt davası başkasının çocuklarını götürmek midir? Ben çocuğumu istiyorum. Atilla sesimi duyuyorsan gel devlete teslim ol. Anneler Günü'nde gel bizi yalnız bırakma."