Deniz Kuvvetleri Komutanlığı envanterine kısa süre önce giren AKYA, Roketsan tarafından milli imkanlarla geliştirildi. AKYA, Türk Deniz Kuvvetleri envanterindeki ABD üretimi Mk46 ile Almanya üretimi DM2A4 Ağır Torpidolarının yerini alacak.
AKYA entegrasyonu başarıyla gerçekleştiBu doğrultuda; GÜR ve PREVEZE Sınıfı Denizaltılar ile REİS Sınıfı Denizaltılarda, AKYA kullanıma alınacak. Savaş yönetim sistemlerine AKYA’nın entegrasyonu başarıyla gerçekleştirildi.
Akya Torpidosu nedir?Akya torpidosu, ArMerKom, TÜBİTAK ve Roketsan tarafından geliştirilmekte olan yeni nesil, ağır sınıf, uzun menzilli torpidodur.Akya'nın 2021 yılında Türk Deniz Kuvvetleri envanterine girmesi planlanmaktadır.
Nasıl gelişti?Akya, 2009 yılında Türk Deniz Kuvvetlerinin 533 mm ağır sınıf torpido ihtiyaçlarını karşılamak üzere Savunma Sanayii Başkanlığı ile ArMerKom, TÜBİTAK ve ROKETSAN'nın yaptığı anlaşmayla geliştirilmeye başlandı. Projenin tasarımı ArMerKom tarafından, sonar sistemi TÜBİTAK tarafından, harp başlığı ve güdüm sistemi ROKETSAN tarafından sağlanmaktadır.
Torpidoların itiş güçleriSıkıştırılmış havaBu, ilk başarılı otomatik tahrikli torpidolarda kullanılan sistemdi (1866). Hava 2.55 MPa kadar sıkıştırılır ve bu hava dakikada 100 devir yapan pervanenin pistonunu doldururdu. Bu şekilde torpidolar 180 metre ve 6.5 knot'la ilerlerdi. Bu, geliştirilerek 1000 metre ve 35 knot'a kadar çıkarıldı.
IsıBu fikir enjekte edilen sıvı yakıt (Gazyağı gibi) kullanılmasını ortaya atmıştır. Böylelikli ısı havayı daha çok sıkıştırmakta ve torpido daha uzağa gitmekteydi. Bunun gibi torpidolar 1904 civarında üretimeye başlandı.
Islak IsıtıcılıBu şekildeki torpidolar genelde I. Dünya Savaşı ve II. Dünya Savaşı'nda kullanıldı.
Sıkıştırılmış oksijenBir miktar benzin, torpidonun taşıyabildiği Oksijenle yanabiliyordu. Sııştırlmış hava sadece %21 O2 taşırken Japon mühendisler destroyerler için 1930'da Tip 93 Torpido'yu geliştirdiler. Bu torpidolar sıkıştırlmış hava yerine, sıkıştırılmış saf O2 kullanıyorlardı.
BuharSıkıştırlmış havalı torpidoların bir türevi olan bu torpidolar, alkol ve sıkıştırılmış hava kullanıyordu. Hız artışı sebebiyle deniz üzerinde iz bırakıyordu.
Elektrikli tahrikBu sistem çıkarılan köpükleri önlüyordu. John Ericsson, 1872'de ilk elektrik tahrikli torpidoyu üretti. Torpidolar bataryaların tükenmesi ihtimaline karşın, harici bir kaynaktan besleniyorlardı. Almanya, II. Dünya Savaşı'ndan az önce ilk bataryadan beslenen torpidoyu (G7e) tanıttı. G7e, geleneksel G7a torpidosundan daha yavaştı ve menzili daha azdı. Ancak ondan daha ucuzdu.
Az bakım gerektiren gümüş oksit bataryalar kullanan modern elektrikli torpidolar (Mark 24 Tigerfish gibi), yılarca performansını kaybetmeden durabilmektedir.