Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası (TCMB) tarafından yayımlanan Haftalık Para ve Banka İstatistikleri'ne göre, 28 Temmuz itibarıyla Merkez Bankası'nın brüt döviz rezervleri, 673 milyon dolarlık artışla 72 milyar 349 milyon dolara yükseldi. Bir hafta önce, 21 Temmuz'da brüt döviz rezervleri 71 milyar 675 milyon dolar seviyesindeydi.
Söz konusu dönemde altın rezervleri 451 milyon dolar azalarak 41 milyar 876 milyon dolardan, 41 milyar 425 milyon dolara geriledi.
Böylece Merkez Bankası'nın toplam rezervleri, 28 Temmuz haftasında bir önceki haftaya kıyasla 223 milyon dolar artışla 113 milyar 551 milyon dolardan 113 milyar 774 milyon dolara yükseldi.
Merkez Bankası'nın görevleriMerkez bankası (rezerv bankası, para otoritesi), bir ülkenin ya da ülkeler grubunun para politikasından sorumlu kurumdur. Merkez bankasının temel amacı para biriminin ve para arzının istikrarının sürdürülmesidir. Fakat merkez bankalarının bunun dışında bankacılık sektörünün son kredi mercii olmak, faiz haddinin kontrolü gibi görevleri de vardır. Bunun yanında merkez bankasının, bankalar ve diğer finansal kurumları, tedbirsizlik ve dolandırıcılığa karşı denetlemek gibi yetkileri de olabilir.
Günümüzde birçok gelişmiş ülkenin, siyasi müdahaleleri engelleyen yasalarla çalışan, bağımsız merkez bankaları bulunmaktadır. Federal Reserve (FED), Avrupa Merkez Bankası, İngiltere Bankası, Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası, Şili Merkez Bankası, Avustralya Rezerv Bankası, Hindistan Rezerv Bankası, Kanada Bankası, Kolombiya Cumhuriyeti Bankası, Norveç Merkez Bankası ve günümüz bağımsız merkez bankası örnekleridir. Bazı merkez bankalarının sahibi kamu iken, bazıları teoride, özel mülkiyettedir. Pratikte kamu mülkiyeti ve özel mülkiyet arasındaki fark çok küçüktür çünkü ikinci durumda bankanın elde ettiği kârın tamamına yakını hükûmete vergi olarak ödenmektedir.
Faaliyet ve sorumluluklarMerkez bankasının işlevleri (bu işlevlerin tümü tüm merkez bankaları için geçerli değildir) şunlardır:
Para politikasının uygulanması,
ülkenin toplam para arzının kontrolü,
hükûmetin ve bankaların bankası (son kredi mercii) olma,
ülkenin döviz ve altın rezervlerini yönetme,
bankacılık sektörünün düzenlenmesi ve denetlenmesi,
resmî faiz oranını -enflasyon ve ülkenin döviz kurunu yönetmek amacıyla- belirlemek ve bu oranın çeşitli politika mekanizmaları aracılığıyla piyasada etkili olmasını temin etmek.
Merkez bankasının amaçları (bu işlevlerin tümü tüm merkez bankaları için geçerli değildir, amaçlardan bazıları birbirleriyle çelişkili olabilir) şunlardır:
Fiyat istikrarının sağlanması,
Döviz piyasasında istikrar sağlanması,
Para piyasasında istikrar sağlanması,
Büyüme,
Tam istihdamın sağlanması
Para politikası
Ana madde: Para politikası
Merkez bankaları, ülkenin seçilen para politikasını uygular. Bu temel olarak ülkenin ne tür bir para birimi olacağını içerir. Kâğıt (itibari) para, banknot (altına dayalı para - IMF üyesi ülkelerde izin verilmez), para kurulu ya da para birliği. Bir ülkenin kendi ulusal para birimi olduğunda, bu hâlde kâğıdın, belirli şartlar altında "para"ya dönüştürüleceği taahhüdünü de içerir. Bu taahhüt, eskiden, parayı sabit bir miktardaki değerli metallerle değiştirme taahhüdüydü. Çoğu para biriminin kâğıt (itibari) para olduğu günümüzde; "ödeme taahhüdü", aynı para birimi toplamının ödenmesi taahhüdünden başka bir şey içermiyor.
Birçok merkez bankası varlık (döviz, altın ve diğer finansal varlıklar) ve yükümlülüklere sahip olmaları yönüyle bankadır. Bir merkez bankasının birincil yükümlülükleri, dolaşımdaki paradır ve bu yükümlülükler, bankanın varlıklarına dayanır. Fakat, ender görülen bir şekilde, FED gibi kâğıt (fiyat) para konusunda yetkili olan merkez bankaları yükümlülüklerini desteklemek için teorik olarak sınırsız miktarda para yaratabilir.
Birçok ülkede merkez bankası, bir "para kurulu" kullanmak yoluyla bir başka ülkenin para birimini doğrudan (para birliği) ya da dolaylı olarak kullanabilir. İkinci durumda yerel para birimi merkez bankasının dövizlerine doğrudan, sabit bir oranda dayandırılır. Bu mekanizma Hong Kong ve Estonya'da ciddî bir biçimde kullanılmaktadır.
Kâğıt (itibari) para kullanılan ülkelerde para politikası, faiz oranı hedeflerine ulaşmak ve para otoritesince üstlenilen diğer aktif işlemler gerçekleştirmek için kullanılabilir.