İtalya için, kuyrukta beklemek en az iyi yemek kadar günlük hayatın bir parçası. İtalya'da kuyruğa tek sıra halinde girilmez, sağdan soldan gelenler eklenir, arkanızda mutlaka acelesi olan, sizden sıranızı isteyen birileri vardır. Milano'da yaşayan Giovanni Cafaro da ortalama bir İtalyan vatandaşının kuyrukta çektiklerini düşünerek kendine bir ekmek kapısı yaratmış. Giovanni, 42 yaşında, iletişim fakültesi mezunu, İngilizce biliyor. Geçen temmuzda pazarlama müdürü olarak çalıştığı firma kapanınca işsiz kalmış. Şirketlere 500 tane CV göndermiş, 10 cevap gelmiş, 5'i ile görüşmeye gitmiş. Ama sonuç alamamış. Birikimleri suyunu çekince de aklına, Türkiye'de pek de yabancı olunmayan bir iş gelmiş. İnsanların yerine kuyrukta beklemeye karar vermiş. Kuyrukta beklemek için saat başı 10 euro alıyor. Banka, posta, sigorta, vergi dairesi, ne varsa... Giovanni'nin hayatı kuyrukta geçiyor. Hele hele bugünlerde İtalyanlar'ın kabusu olan emlak vergisi ödemeleri, en büyük gelir kaynağı. 5 BİN AFİŞ BASTIRDI Yeni işine başlamadan önce Giovanni Cafaro, Milano'da "Gişede kuyruk mu? Bugünden itibaren senin kuyruğunu ben alıyorum" yazılı 5 bin afiş dağıtmış. Bir ayda Milano'da müşterileri 2 katına çıkmış. Rimini, Spezia ve Napoli'den dahi iş teklifleri var. İşler daha da yolunda giderse bir ajans kurmak ve eleman çalıştırmak niyetinde. Bu arada fiş kesmeyi de ihmal etmiyor. Giovanni, dil bilmesine rağmen İtalya dışına gitmek istemiyor. İtalya'da ekonomik kriz biterse hayatını değiştirmek arzusunda. Yakın bir gelecekte olmayacağına inandığı o güne kadar da cebinde iki telefonla bir menajer gibi çalışıyor. "Aynı kuyruğu birkaç müşteri için yaptığım zaman iyi kazanıyorum" diyor. İtalyanca bir laf vardır: "Mecburiyetten erdem yaratmak." Giovanni'nin yaşadıkları tam da bu sözün özeti gibi...
sabah