Beypazarı'nın Kerbanlar köyünde çok az görme yetisiyle dünyaya gelen İsmet Katı, köy imamının da teşviki ile hafızlık eğitimine başlamış. Her gün 5 sayfa Kur'an ezberleyen Katı'nın eğitimi, hocasının yaşlanması ile yarıda kalmış. Ailesinin geçimine katkı sağlamak zorunda olduğu için çalışması gereken Katı, önce ilçe müftüsünden camide müezzinlik yapmak için talepte bulunmuş. Fakat müftü, devlet memuru olması için en az ilkokul mezunu olması gerektiğini söylemiş. Daha sonra İş ve İşçi Bulma Kurumu aracılığıyla Türkiye Taşkömürü İşletmeleri'nde uygun bir işe başlayan Katı, Çayırhan'da çalışarak emekli olmuş.
Emeklilik günlerinde İsmet Katı'nın içindeki Kur'an aşkı iyice artmış. Katı, özel televizyonlarda sabah namazlarından sonraki Kur'an-ı Kerim tilavetlerini kaçırmamış. Elindeki kasetlerle de destekleyip hafızlık eğitimini tamamlamış. Camiye gidip gelirken başkalarına da Kur'an öğretebileceği aklına gelmiş ve bunu da hayata geçirmiş. İsmet Katı, "Peygamber Efendimiz (sas) 'Sizin en hayırlınız Kur'an'ı öğrenen ve öğreteninizdir' buyuruyor. Ben de elimden geldiğince bu emre uymaya çalışıyorum. Benim gözlerim görmediği için elifba öğretme imkanım yok. Elifbayı geçenlere hemen tecvit öğretmeye ve Kur'an okumayı geliştirmelerine destek olmaya başladım. Dükkanlara gittim, komşular bana geldi. Zaman zaman mukabele takibi için ben torunlarımın koluna girerek uzaktaki tanıdıkların evlerine gittim. Çok şükür bugüne kadar sayısız hatim tamamladık." dedi.