Kalp lafzından maksat ve gaye, insanoğlunun anlayan ve şeylerin hakikatini bilen merkezi olduğunun anlaşılmasıdır. Nadiren de göğüsteki et parçası kast olunur. Çünkü o latife ile kalbin cismi arasında özel bir alaka vardır. Kalbin askerleri iki tanedir. Gözle görülenler: Bunlar el, ayak, göz, kulak, dil ve diğer gizli-açık azalardır. Bütün bunlar kalbin hizmetçisidirler ve onun emrindedirler.
Kalbe itaat edecek şekilde yaratılmışlardır. Asla ona muhalefet etmeye güçleri yetmez. Bu azalar emri yaparlar, fakat yaptıklarının bilincinde değildirler. Yani yaptıklarının ne olduğunu bilmezler ama yaparlar. Kalbin merkezi bedendir. Azığı ilimdir. Bu azıktan faydalanmasını sağlayan sebepler ise Salih Amellerdir. Insanoğlu bu alemde azıklanmaya mecburdur. Bu alemde onun taşıyıcısı bedendir. O halde bedeni beslemek ve korumak zorundadır. Büyük alim İmam-ı Gazali'nin 'Kalp Risalesi' adlı eseri, kalplere rehber olmayı hedefliyor.