Nagihan Taylan
Hayatımın her evresinde ama her evresinde mutlaka hata yapmışımdır. Hata yapmasaydım insan olamazdım zaten.Ama sana karşı olan savaşı kazansaydım bu hatalar en aza inecekti belki de. Kainatı bu kadar müthiş yaratan ve donatan Rabbime şükrümü tam anlamıyla eda edemeyişim senin sessiz ve alçak fısıltılarındır. İnsanlar hata yaptıklarında şeytanı suçlayıp dururlar hiç anlamam neden? Asıl düşmanın kendi nefisleri olduğunu unuturlar. Ben unutmadım ama nefsime de yenildim defalarca... Bırak yakamı ey nefis uzaklaş benden.. Bırak da Rabbime yakınlaşayım.Namazımdan alıkoyar boş işlerle oyalarsın, bilirim ki Beni Rabbimden ayıransın.Bir gün gelecek seni eze eze yüce yaratıcının yolunda yürüyüp ona ulaşacağım.
***
Aşk keşfetmektir sevdiğini. Güzelliklerin ayrıntılarını gördükçe daha da bağlanmaktır. Heyecanlanmaktır, titremektir karşısında. Nasıl bir şeydir ki bu? Kör olmaktır, sağır olmaktır. Ey nefis seni yenen tek düşmanındır aşk. Çünkü gönüle aşk tohumu düştü mü kulaklarını da bedenini de kapatır sana.Ne seni dinler ne aklını. Fakat bir ayrıntı olsun sana, eğer bu aşk beşeri ise o zaman hükümdar da padişah da sensin. İşte o zaman o kişiye öyle bir hükmedersin ki yapmam dediği her şeyi yaptırırsın. En masumunu bile büyük bir günahkara çevirir ve savaşın galibi sen olursun. Fakat söz konusu olan ilahi aşk ise o zaman aşık ile maşuk arasına giremezsin.Öyle bir hal alır ki durum sen devre dışı kalır pılını pırtını toplar gitmek zorunda kalırsın. Gördün mü işte seni yenebilmem için silahımı buldum.Ama ne yazık ki o silahı daha nasıl kullanacağımı bilmiyorum..Yani sen hala hükümdar bende esirin...
***
Ya Rabbim. Seni ne kadar .çok sevdiğimi kelimelerle ifade etmekten aciz bir kulunum. Belki bir Yunus Emre, Mevlana, Şems gibi aşkınla sarhoş olmadım fakat istediğim budur elbet. Biliyorum Allahım sana ulaşabilmem için nefsimi yenmem gerek. Fakat bunun için yardımına muhtacım. Çoğu zaman büyüklüğünü yüceliğini düşünüp ürperir gözyaşı dökerim gizlice. İşte o zaman seni daha iyi hissederim. Gönderdiğin kitabı okudukça seni tanır ve tanıdıkça aşka giden yolda bir basamak daha çıkarım. Biliyorum istediğim şey tehlikelidir, yolu dikenlidir ancak sonu gülü gülistandır. Beni sev ve kendini sevdir.İlminle kuşat etrafımı, sevginle doldur kalbimi, ruhumu. Sana ulaşmak istiyorum Ya Rab, ezeli ve ebedi düşmanım nefsime rağmen. Huzuruna çıktığımda sadece seninle olmak,seni düşünmek ve kudretin karşında titreyerek secde etmek, kimseyi duymamak ve görmemek. Kim bilir nasıl bir zevktir bu... Senin için güzel işler yapmak, gökyüzüne,yıldızlara aya, güneşe, ağaçlara, sebzelere ve meyvelere bakıp tefekküre dalmak...Senin önünde eğilmeyeyim de kime secde edeyim. Dilim söyler kalbim onaylar fakat bedenim nankördür sürekli ihanet eder.Bedenimin nankörlüğü nefsin hakimiyetindendir. Sen nefis bu sana son sözüm ve meydan okuyuşumdur. Bir gün gelecek ben senin hükümdarın sen benim esirim olacaksın...