Bakara suresinin 255. ayeti ile başlayan ve okunduğunda bir çok özelliğe neden olan ''Ayetel Kürsi'' için insanlar ayetlerin tefsirini internetten aratıyor. Biz de Ayetel Kürsi her ayetinin tefsirini yazacağız. Ayetel Kürsi 3. ve 4. ayetinin tefsiri nedir? sorusuna cevap vereceğiz.
3. ayet
lehu ma fis semavati ve ma fil ard
Göklerle ve yerlerde olan şeylerin hepsi onundur.
Tedbir ettiği, elinde tuttuğu şeylerin sahibi olduğunu beyan etmektedir. Bu ayetle, Allahu Teala’nın ulûhiyet ve vahdaniyette tek olduğuna delil getirdiler. Yani âlemde bulunan her şey mülk ve yaratılmak bakımından Allah’a aittir. Bu vasıf sadece Allah’ındır. Başkasında sureten bile bulunmaz. Fakat canlı olmak, ilim sahibi olmak, işitir olmak, görür olmak gibi bir takım sıfatlar sureta diğer varlıklarda bulunsa bile bütün eşyanın hakiki sahibi olmak vasfı, kayyum vasfı gibi sadece Allaha aittir.
4. Ayet
men zellezi yeşfeu indehu illa bi iznih
Onun izni olmadan kendisinin yanında kim şefaat edebilir.
Kibriyasını beyan, saltanatının büyüklüğünü açıklamaktır. Hiç kimse himaye edemez, koruması altına alamaz. Onun izni olmadan hiçbir fayda sağlaya-maz.