ABD ordusunun Mart 2003'te Bağdat'a fırlattığı bombalar o sırada henüz 25 yaşında olan Huddayir'in bir ömür bacaksız kalmasına neden oldu. ABD işgalinin mağdurlarından Hudayyir, uğradığı insan hakkı ihlaline karşı 21 yıldır çalmadığı kapı bırakmasa da aradığı adaleti bulamadı.
Zorlansa da evini geçindirmek için eski mesleği marangozluğu sürdüren Huddayir, bacaklarını kaybettiği saldırı gününü ve yıllardır süren adalet arayışını AA muhabirine anlattı.
Hudayyir, "5 Mart 2003 tarihinde Amerikan güçlerinin bombalı saldırısı sonucu iki bacağımı kaybettim. Öğle saatlerinde komşularım gibi mahallede yürürken bir anda eve dönmek istedim. Eve dönüş yolunda aniden bombalı saldırı oldu ve sağ bacağımın diz üstünden koptuğunu ve belli bir mesafe ileriye fırladığını gördüm. İkinci bacağımı ellediğimde de tüm damarlarımın parçalandığını anladım. Genç yaşımda (25 yaşında) bacaklarımdan oldum.... Bir süre evden dışarı çıkamadım, ağır psikolojik sorunlar yaşadım." dedi.
- "Elimi bacağıma götürdüm ve bacağımın yerinde olmadığını anlayınca ağlama krizine girdim"
ABD işgalinin ilk günlerinde Irak'ta hastanelerin düzgün çalışmadığını belirten Hudayyir, hastaneye kaldırıldığında doktorların kendisine yaşaması için sol bacağının da kesilmesi gerektiğini söylediğini aktardı.
Hudayyir, "en acı anım" dediği o günü şu ifadelerle anlattı:
"Hastanede ameliyat sonrası uyandığımda elimi bacaklarıma götürmeye çalışırken yanımda olan akrabalarım beni engelliyor ve 'bacağın yerinde merak etme' gibi cümlelerle beni avutmaya çalışıyordu. Bir anda yanımdakilere hissettirmeden elimi (sol) bacağıma götürdüm ve bacağımın yerinde olmadığını anlayınca ağlama krizine girdim."
- 21 yıldır "işkence" dediği yaşamını bacakları olmadan sürdürmeye çalışıyor
Hudayyir, ABD güçlerine karşı dava açsa da bu davaların sonuçlanmadığını kaydetti.
Sağ bacağını saldırı anında kaybeden, aldığı hasar sonucu sol bacağından da olan Hudayyir, 21 yıldır "işkence" dediği yaşamını bacakları olmadan sürdürmeye çalıştığını ifade etti.
- 2003'ten beri hiçbir hükümet ve ilgili makamdan tek bir tazminat alamadı
Hudayyir, "Bacaklarım kopmadan önce iyi bir futbol oyuncusuydum. Tüm bunlar beni psikolojik olarak olumsuz etkiledi. Ayrıca ailemi geçindirmek anlamında da olumsuz etkilendim ve tüm bu olumsuzluklar hala devam ediyor." diye konuştu.
Oturduğu evin babasından kaldığını, hepsi evli 6 kardeşinin bu evde hissesinin bulunduğunu anlatan Hudayyir, bacaklarını kaybettiği saldırının yaşandığı 2003'ten beri hiçbir hükümet ve ilgili makamdan şu ana kadar tek bir tazminat alamadığını vurguladı.
- "Eskiden futbol oynardım ve ayaklarımı yerde hissederdim"
Bacakları olmadığı için artık çok zor olsa da mecburen eski mesleği marangozluğu devam ettirdiğini belirten Hudayyir, şunları söyledi:
"İnşaatlarda da çalışıyorum, duvarlara zor çıkıyorum. İnsanların evinin çatısını yapıyorum ama kendi evimin çatısını bir türlü kuramadım. Çünkü bunun için maddi gücüm yok. Eskiden futbol oynardım ve ayaklarımı yerde hissederdim. Bacaklarımı kaybedince futbol oynayanları tekerlekli sandalyeden izler oldum. Bu da beni en çok etkileyen olayların başında geliyor."