7 yaşındaki Yusuf kurtuluşu umut ediyor

Ailesine bakmak için tamircide çıraklık yapan 7 yaşındaki Yusuf, akranları gibi çocukluğunu yaşayabilmeyi, babasını görebilmeyi, giyinmeyi, yemek yemeyi ve ileride fakirlere yardım edebilmeyi umut ediyor. Yusuf, zorlu yaşam mücadelesinden kurtulmayı umut ediyor...

Yedi yaşındaki Suriyeli Yusuf Muhammed, Beşşar Esed rejiminin 6 yıldır alıkoyduğu babasının yokluğunda ailesini geçindirmek için çalışıyor. Küçük Yusuf, büyüdüğünde ihtiyaç sahiplerine yardım edebilecek kadar zengin olmayı hayal ediyor.

Esed rejimi, Yusuf'un babasını, 2012 yılında çalışmak için bulunduğu Lübnan'dan ailesini ziyaret etmek için Suriye topraklarına girdiği anda alıkoydu.

Yusuf, annesi ve kardeşleriyle Esed rejiminin sekiz ay önce başlattığı saldırılar nedeniyle İdlib'in Sincar bölgesinden kaçarak İdlib ilinin Serakib ilçesine yerleşti.

İnşaat halindeki bir eve sığınan aile, 4 sünger, birkaç battaniye, birkaç parça elbise ve mutfak malzemesi ile yaşamını sürdürüyor.

Dört kardeşi ve annesine bakmak için çalışan Yusuf, maddi imkansızlıklar yüzünden okula da gidemiyor.

Motosiklet tamircisinde çıraklık yapan 7 yaşındaki Yusuf, "İşimden aldığım 2 bin 500 Suriye Lirası (24 Lira) ile ailemi geçindirmeye çalışıyorum. Çocuklar gibi oynayamıyorum çünkü sürekli dükkanda kalmam lazım. Babam altı yıl önce tutuklanmış. Ben kendisini hiç hatırlamıyorum." dedi.

- "Ben de büyüyünce tertemiz bembeyaz giyip fakirlere para dağıtacağım"

Babasının kurtulmasını çok isteğini söyleyen Yusuf, "Cezaevinden çıksın, o çalışıp bize bakar. Ben de diğer çocuklar gibi oynarım. Ben de büyünce tertemiz bembeyaz giyip fakirlere para dağıtacağım." ifadelerini kullandı.

- "Bayram mutluluk demek, ama bizim için hüzün"

Yusuf'un annesi Um Hüseyin de şunları anlattı:

"Eşim Lübnan'da çalışıyordu. 6 yıl önce Suriye'ye ziyaretimize gelince Esed rejimi tarafından tutukladı. Ve o günden bu yana ondan haber alamadık. Müslümanlar için bayram mutluluk demek, ama bizim için hüzün. Çocuklarım yine elbise, oyun, bayramlıklardan mahrum olacaklar. Şimdi bana soruyorlar. Ne giyeceğiz.? Ne yiyeceğiz?"

Çaresiz anne göç sırasında kendilerini taşıyacak kişilere parası olmadığı için televizyon ile mutfak tüpü verdiğini söyledi.

Sabit gelirlerinin olmadığını belirten Um Hüseyin, "Yusuf'tan başka eve para getiren yok. Çocuklarım evden, yemekten ve elbiseden mahrumlar. Gece gündüz ne yedireceğimi düşünüyorum." dedi.