Başbakan istifa ederdi. Hükümet düşer, ülke seçime giderdi. Sonra ki 10 hatta 15 yıl, koalisyonlar ve beraberinde siyasi istikrarsızlıklar ülkeyi kasıp kavururdu.
***
Emniyet, MİT ve yargı tamamen paralel yapının eline geçerdi. Peş peşe yeni soruşturmalar, yeni operasyonlar, bu kez tsunami'ye dönüşmüş yeni öldürücü dalgalar gelirdi. Binlerce kişi tutuklanır, hayali mahkemelerde yıllarca süründürülür ve nihayetinde kodese tıkılırdı.
***
Ergenekon ve Balyoz'da uydurma iddianameler ve suç isnatlarıyla tutuklanan, görülmemiş haksızlıklara, hukuksuzluklara mazur kalan onca insan daha büyük zulümler ile karşılaşacak, davaları karara bağlanıp yıllarca hüküm yiyecekti.
***
Tarihin hukuk skandalları listesinin ilk 3'ü ne giren askeri casusluk davası devam edecek, iftiraya uğrayan subaylar içeri tıkılacak ve deniz kuvvetleri tamamen paralel'in eline geçecekti. Derken yine uydurma soruşturmalarla " Ordu" tüm kademeleri ile zapturapt altına alınacaktı.
***
Ülke 30 yıl daha kaybedecek. Ekonomisi dibe inecek. IMF'ye yine dilenir hale gelecek. Batı'nın insafına terk edilecekti.
Peki bazen sessizlik, bazen samimiyetsizlik, bazen de bu basiretsizlik nerden geliyor. Sanırım hala meselenin ciddiyeti bazılarınca tam olarak anlaşılamamış. Erdoğan olmasa 17/25 aralık'ta ne olurdu . Felaket olurdu felaket.
Tuna Öztunç / Diriliş Postası